مشغول راز و نياز و عبادت پرودگار بود كه ناگاه صداي همهمهاي از بيرون خانه شنيد. از شكاف در نگريست، ديد جمعيتي خشمگين در بيرون خانه اجتماع كردهاند تا به اذيت و آزار او بپردازند. با خود فكر كرد: چه كند و با اينها چگونه برخورد كند. ناگاه صداي جبرئيل را شنيد كه تلاوت ميكند : يس و القرآن الحكيم…؛ اي محمد! با خواندن اين سوره از خانه بيرون آي و هيچ هراسي از آنان نداشته باش. درحالي كه سوره ميخواند و آيات آن را برلب داشت، در را گشود و با خود ميگفت: الآن آنان از جا بر ميخيزند و ناسزا ميگويند؛ ولي ديد كه آنان هيچ گونه حركتي ندارند. گويا او را نميبينند. خم شد و مشتي خاك از زمين برگرفت و به آنان پاشيد و از آنان دور شد و راه مسجدالحرام را پيش گرفت.
در حالي كه آنان خاك را از سر و روي خود پاك ميكردند.
فردي از راه رسيد و گفت: اي قريشيان! اينجا چه ميكنيد؟ چرا جمع شده ايد؟
ـ منتظر محمّد هستيم تا از خانه بيرون آيد و كارمان را با او يكسره كنيم.
ـ بي جهت اينجا ننشينيد، من محمّد را در مسجدالحرام ديدم.
از شنيدن اين جمله همه مات و مبهوت شدند و در حالي كه به يكديگر ميگفتند: محمد ما را سحر كرد، متفرق شدند.
آري، بدينسان سوره «يس» نازل گشت و پيامبر با خواندن آن از جلوي آنان عبور كرد و آنان در هالهاي از جهل و ناداني فرو رفتند و پيامبر را نديدند. در تاريخ دارد: آن كساني كه پيامبر خاك بر سر آنان پاشيد، تمام آنان در جنگ بدر به مرگ ذلت و به خاك نشستند.
اين سوره شريف از همان اول هميشه با اهميت و از شگفتيهاي قرآن كريم شناخته ميشده است، به طوري كه در روايات از آن به قلب قرآن و ريحانة القرآن ياد شده است و ابن عباس ميگويد: من هميشه درباره اين همه عظمت و فضيلت سوره «يس» با خود فكر ميكردم و براي من بسيار تعجب آور بود كه يك سوره از قرآن شريف داراي اين همه فضايل و بركات بوده باشد. اين فرمايش ابن عباس نشان ميدهد كه شگفتيهاي سوره «يس» چيزي نيست كه در زمان بعد از پيامبر و در زمان ائمه معصومين(ع) بيان شده باشد، بلكه در ميان اصحاب پيامبر با اهميت و عجيب بودن آن به طور آشكار بيان شده است.
و با مروري كوتاه بر كساني كه با اين سوره انس، مداومت و مراقبت داشتهاند به اين نتيجه ميرسيم كه اين سوره همواره در طول تاريخ، منشا آثار عجيب و خاصيتهاي گسترده بوده است. همچنانكه در مقاله بسيار مهم و با اهميت استاد علامه محمدرضا حكيمي در شماره نوزدهم بشارت تحت عنوان قلب قرآن مشاهده كرديد.
آنچه در پي ميآيد برخي از فضايل سوره «يس» است كه با مرور آنان انسان به عمق اهميت آن آشنا ميشود و ميتواند بفهمد كه چگونه از اين سوره هميشه به عنوان عجيبترين و مؤثرترين و ممتازترين سوره قرآن ياد شده است.
اميدواريم با انس، آشنايي، مداومت و همنشيني با اين سوره شريف، بتوانيم از بهرههاي بيكران آن مقداري را نصيب خويش كنيم.
کوثر :: تیر 1379، شماره 40