تافت تا جلوه جانانه زسیمای علی    ***    یافت هر ذره فروغ از رخ زیبای علی
تا چو خورشید بر افروخت رخ از مطلع غیب    ***    گشت خلق دو جهان محو تماشای علی
خواهی از آینه حسن ازل را نگری    ***     دیده بگشا و ببین، روی مصفای علی
هر که دل داد بدو، زنده جاویدان گشت    ***    معنی آب حیات است تولای علی
بر شد از خاک و قدم بر سر افلاک نهاد    ***      هر که آگاه شد از همت والای علی
فارغ از سود و زیانست و غم هر دو جهان    ***    آنکه در سر بودنش مایه سودای علی
دوست را ساقی کوثر بچشاند می‏عشق    ***    خنک آن کس که بود مست صهبای علی

منبع : مجله گلبرگ ، شهریور 1379 ، شماره 6

نوشتن دیدگاه