تاریخ یهود پر از جنایات و کشتار و بی رحمی است، آن ها حتی در کشتن پیامبران و منادیان حق و عدالت، جسور بودند و باکی نداشتند، از جمله این که آن ها برای حفظ منافع نامشروع خود، در آغاز یک روز، آشوب کردند، و 43 نفر از پیامبران بنی اسرائیل را که همه شریعت موسی علیه السلام را برای مردم بیان می کردند کشتند.
در همان روز 112 نفر از عابدان و صالحان به دفاع از پیامبران شهید برخاستند و به امر به معروف و نهی از منکر پرداختند.
عجیب این که یهودیان سنگدل، همه آن 112 نفر را در همان روز کشتند، و در نتیجه در یک روز 115 نفر را قتل عام کردند.
خداوند در آیه 21 و 22 آل عمران از آدم کشانی بی رحم یاد کرده، و به سه سرنوشت و عذاب شوم آن ها اشاره می کند و می فرماید:
إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَیَقْتُلُونَ الِّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ - أُولَئِکَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ؛
همانا کسانی که نسبت به آیات خدا کفران می ورزند، و پیامبران را به ناحق می کشند، و (نیز) مردمی را که امر به عدالت می کنند به قتل می رسانند، آنان را به کیفر و عذاب دردناک مژده بده - آنها کسانی هستند که اعمال نیکشان، به خاطر این گناهان بزرگ در دنیا و آخرت تباه شده و پوچ شده، و مددکار و شفاعت کننده ای ندارند.(1047)
به این ترتیب سه کیفر سخت در کمین آن ها است: 1 - عذاب دردناک 2 - پوچی اعمال نیک 3 - نداشتن شفاعت.
۱۰۴۷ - سوره كهف، ۳۷ تا ۴۱.