برای سیاستگذران آن عصر ، بیان و نگارش گفتارهای رسول اکرم صلی الله علیه و آله چه مشکلی می آفرید ؟ انتشار کدام نمونه احادیث بود که سبب شد بیان و نگارش هر نوع حدیثی ممنوع گردد ؟چگونه بعضی افراد یا برخی احادیث از اجرای آن سیاست معاف شدند ؟
با مطالعه نام افرادی که در بیان و جعل حدیث آزاد بودند و نیز شناخت احادیثی که به طور اکید از بیان و انتشار آن جلوگیری می شد ،به آسانی می توان به هدف و انگیزه آن سیاست پی برد. در تقسیم بندی احادیث ، موضوعات برخی از آنها در عصر خلفا از حساسیت برخوردار بود و هر حکمرانی که می خواست به شیوه خلفا رفتار کند چاره ای جز جلوگیری از بیان و انتشار آن نمونه احادیث نداشت. پیشگیری از نشر آن دسته روایات ، بدون جلوگیری از انتشار همه انواع احادیث ،حساسیت مردم را بیشتر بر می انگیخت و مشکل حکومتیان را دو چندان می کرد.
با توجه به دلایل و شواهد انبوه تاریخی ، احادیث مورد نظر که به موجب آن سیاست ، نمی بایست انتشار می یافت از این نمونه بوده است :
1. احادیثی که افشاگر ماهیت دشمنان اسلام و منافقان بود ، مانند آن چه در نکوهش بنی امیه بیان گردیده است.
2. احادیثی که بیانگر فضایل علی علیه السلام ،اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و برخی صحابیان ممتاز است.
3. آن چه پیرامون مسایل سیاسی ، جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله و شیوه صحیح اداره حکومت و ویژگی های زمامدار است.
4. احادیثی که در شرح و تفسیر آیات است.
5. آن چه گویای سنت رسول الله صلی الله علیه و آله و بیانگر حکمی از احکام اجتماعی است.

نوشتن دیدگاه