اوضاع مدینه پس از غدیر همچون گذشته نبود. به نظر تحرکاتی ویژه دنبال می شد که هیچ یک از نظر حضرت پنهان نبود و آن گونه که روا می دید در خنثی کردن آنها می کوشید. تصمیم های حضرت نشان می دهد که آن تحرکات به طور جدی در حال سازماندهی و گسترش بوده است و بایست اقدامات ویژه ای برای مقابله صورت می گرفت. در میان این اقدام ها پیگیری سه امر اهمیت داشت :
1. دور ساختن مخالفان از مدینه.
2. زمینه سازی برای پذیرش زمامداری علی بن ابی طالب علیه السلام ، هر چند وی نسبت به بسیاری از صحابیان سر شناس ، کم سن تر است.
3. بی اعتبار ساختن کسانی که در کمین فرصت اند و بدون داشتن صلاحیت ، در پی فراهم سازی زمینه زمامداری خویش اند.
بهترین راه برای هر سه هدف ،اعزام سپاه اسامة به خارج از مرزهای شبه جزیره بود. با بررسی ویژگی های این سپاه بهتر می توان دانست که این اعزام چگونه آن سه هدف را تامین می کرد.

نوشتن دیدگاه