فاطمه زهرا(س) در بقیع زیر درختچه ای در فراق رسول خدا (ص) نوحه سرایی می کردند، چون آن درختچه را قطع کردند، علی (ع) در خارج مدینه در بقیع، خانه ای برای فاطمه زهرا(س) ساخت که برای نوحه سرایی در آن مأوا می گرفت، این خانه همان بیت الأحزن خوانده می شود. این خانه مزار همه نسل های امت بود، صبح گاهان حسنین (ع) را پیش روی خود حرکت داده و را چشم گریان به بقیع رفته و در بین قبرها تا غروب گریه می کرد. شبانگاه امیرالمؤمنین (ع) نزد آن حضرت آمده ایشان رابه منزل می برد.(240)
240) بحار الانوار، ج 43، ص 175