یکی از کارهای بسیار بد، سخن چینی است که در اسلام به شدت منع شده است، و گاه موجب برپا شدن فتنه و آشوبهای عظیمی میان مردم گردد.
روایات :
(1) از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): آیا خبر دهم شما را به بدترین شما؟ گفتند: آری ای رسول خدا! فرمود: کسانی هستند که به سخن چینی می روند و میان دوستان جدایی می افکنند و عیبجوی پاکانند.
«الاانبئکم بشرارکم؟ قالوا: بلی یا رسول الله. قال: المشائون بالنمیمة المفرقون بین الاحبة الباغون للبرآء المعائب».
(وسائل الشیعه، ج 2، ص 241)
(2) از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): بدترین مردم کسانی هستند که مومنان را دشمن دارند و دشمن دارد آنان را دلهای مؤمنان؛ به سخن چینی می روند و میان دوستان جدایی می افکنند، و عیبجوی پاکان باشند. روز قیامت خداوند به آنان نظر (رحمت) نیندازد و ایشان را پاکیزه نکند.
«شرار الناس من یبغض المومنین وتبغضه قلوبهم المشائون بالنمیمة المفرقون بین الاحبة الباغون للبرآء الغیب اولئک لاینظر الله الیهم یوم القیمة و لایزکیهم».
(مستدرک الوسائل، ج 2، ص 111؛ به نقل از مجالس شیخ طوسی)
(3) از امام صادق (علیه السلام): خونریز و شرابخوار و سخن چین، وارد بهشت نمی شوند.
«لایدخل الجنة سفاک الدم و لامدمن الخمر و لامشاء بنمیمة».
(وسائل الشیعه، ج 2، ص 241)
(4) از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): سخن چین به بهشت نمی رود. سخن چین در آخرت از عذاب خدا آسایش نمی یابد.
«لایدخل الجنة القتات صاحب النمیمة لایستریح من عذاب الله فی الاخرة».
(وسائل الشیعه، ج 2، ص 241)
(5) از امام صادق (علیه السلام): بر سه طایفه بهشت حرام شده است: سخن چین و شرابخوار و دیوث.
«حرمت الجنة علی ثلاثة: النمام و مدمن الخمر و الدیوث و هو الفاجر».
(وسائل الشیعه، ج 2، ص 241)
(6) از امام صادق (علیه السلام): چهار صنف از مردم داخل بهشت نمی شوند: کاهن و دورو و دائم الخمر و سخن چین.
«اربعة لایدخلون الجنة: الکاهن و المنافق و مدمن الخمر و القتات و هو النمام».
(سفینة البحار)
(7) از امام صادق (علیه السلام): به راستی سخن چین، گواه کاذب و باطل و همکار شیطان است در تحریک (فساد) بین مردم.
«ان النمام شاهد زور و شریک ابلیس فی الاغراء بین الناس».
(سفینة البحار)
(8) از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): نقل شده که آن حضرت نهی فرموده از سخن چینی و گوش دادن به آن.
«و عن النبی (صلی الله علیه و آله و سلم)، انه نهی عن النمیمة و الاستماع الیها».
(سفینة البحار)
