علامه مجلسی در کتاب شریف بحارالانوار به نقل از کتاب فضائل ابن شاذان روایت می کند از اصبغ بن نباته که میگوید :
« در نزد امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) نشسته بودیم و او در حال قضاوت بین مردم بود که فردی سیاه چهره را به نزدش آوردند و گفتند دزدی کرده است .
حضرت به او گفت آیا دزدی کرده ای ؟ فرد سیاه چهره تا سه مرتبه به دزدی اقرار کرد .
امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) بر او حد دزدی را جاری کرد و دست راستش را قطع کرد و فرد سیاه چهره دست قطع شده را در حالی که خون میریخت به دست چپش گرفت و از مجلس خارج شد .
در مسیر با فردی برخورد کرد به نام ابن الکواء که از او سوال کرد دستت را چه کسی قطع کرده است؟
فرد سیاه چهره پاسخ داد ؛
دستم را سید الوصیین و رهبر سپید چهرگان و ولی مؤمنان علی ابن ابی طالب(علیه السلام) قطع کرده است . کسی که امام هدایت و همسر دختر پیامبر(صلی الله علیه و آله) ، و سابق به بهشت ، از بین برنده ابطال ، و منتقم از جهال ، و زکات دهنده ، هدایت کننده به صلاح ، شجاع ، کسی که به دو قبله نماز خوانده است ، و وصی برگزیده پیامبران است قطع کرده است .
ابن الکواء گفت وای بر تو ای سیاه چهره ، علی دست تو را قطع کرده است و تو او را مدح و ثناء می کنی ؟
فرد سیاه چهره گفت چگونه او را مدح نکنم در حالی که محبتش در گوشت و خونم آمیخته شده است و او دست من را به حق قطع کرد .
ابن الکواء بر امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) وارد شد و جریان مذکور را برای حضرت بازگو کرد .
امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام به فرزندش امام حسن(علیه السلام) فرمود برو آن فرد سیاه چهره را به نزد من بیاور .
امام حسن علیه السلام چنین کرد.امام علی علیه السلام خطاب به فرد سیاه چهره فرمود : دست تو را قطع کرده ام و تو مدح مرا می گویی ؟
پاسخ داد چگونه مدح شما را نکنم در حالی که محبت شما با گوشت و خون من آمیخته شده است. دست مرا به حق قطع کردید و مرا از عقاب آخرت نجات دادید .
امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام دست قطع شده او را گرفت و بر جای خودش گذاشت و عبای خود را بر روی آن افکند و مشغول دعا و نماز شد سپس عبا را برداشت و فرمود ای رگ های قطع شده دو مرتبه پیوند بخورید به همان گونه که بودید و چنین شد.
فرد سیاه چهره خود را به پاهای امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام)  انداخت و به او گفت پدر و مادرم به فدای شما ای وارث علوم نبوت »

منابع :

بحار الانوار ج 40 ص281
الفضائل ابن شاذان ص172

فخر رازی از بزرگ مفسران اهل سنت هم جریان مذکور را در تفسیر کبیر خودش نقل می کند.
تفسیر کبیر (مفاتیح الغیب) ج21 ص434

نوشتن دیدگاه