ابوذر گوید: در خدمت علی (علیه السلام) در سفری بودم، ناگاه به انبوهی از مورچان برخورد کردیم که مانند سیل روان بودند، من از دیدن آنها مبهوت شدم! و گفتم: الله اکبر، بزرگ است آن که شمار این ها را می داند.
حضرت فرمود: ای اباذر چنین مگو، بگو بزرگ و عظیم است آفریننده این ها، سوگند به خدایی که این صورت را به تو داده است، من می دانم تعداد این مورچه ها را، و می شناسم نر و ماده آن را به اجازه خداوند عزوجل.
مؤلف گوید: در حدیث دیگری وارد شده است که حضرت فرمود: ای اباذر آیا قرآن خوانده ای؟ و کل شیء أحصینا فی امام مبین (هر چیزی را در امام آشکار جمع کرده ایم) یعنی منم آن امام مبین که در سینه من جمع آوری شده تمام اشیاء(1).
**************************************
1) تأویل الآیات: ج 2، ص 490، الفضائل: ص 94، الروضة فی المعجزات: ص 651، مدینة المعاجز: رقم 309، بحار: ج 40، ص 76 و از اهل سنت: ینابیع المودة: ج 1، ص 231 و 230. در اکثر این موارد راوی عمار یاسر است.

نوشتن دیدگاه