شخصی مبلغی را از فردی به عنوان قرض گرفت و امیرمؤمنان (علیه السلام) را شاهد قرار داد. سه سال از این ماجرا گذشت و آن پول را به صاحبش برنگردانید. شبی یکی از آشنایانش او را در عالم رؤیا مشاهده کرد که از دار دنیا رفته و طبق سنت متداول در صدد آن هستند تا جنازه اش را در جوار مرقد حضرت علی (علیه السلام) ببرند، اما خود آن حضرت مانع ورود جنازه به حرم شدند و فرمودند: کسی بر وی نماز نخواند.
شخص خواب بین می گوید: من جلو رفتم، عرض کردم: یا مولای پرهیزگاران! صاحب این جسد از دوستان شماست.
آن حضرت فرمودند: درست است، ولی او در هنگام قرض گرفتن مالی، مرا بر آن شاهد گرفته، که آن را به صاحب مال برنگردانیده است!
کسی که این رؤیا را دیده بود، صبح روز بعد نزد دوستش که آن مال را قرض گرفته بود رفت و به او گفت: به چه دلیل آن مال را به صاحبش باز نمی گردانی؟
او گفت: وی نزد من مالی ندارد!
مرد با حالت فریاد و خشم گفت: وای بر تو ای دوست، شاهد این ماجرا حضرت علی (علیه السلام) است و داستان رؤیا را برایش باز گفت، او وقتی حکایت خواب را شنید دگرگون گشت و توبه نموده و قرض خود را ادا کرد و مال را به صاحبش برگردانید.(1)
**************************************
1) فرحة العزی، ص 135.

نوشتن دیدگاه