کان امیرالمؤمنین (علیه السلام): اذا توضا، لم یدع احداً یصب علیه الماء، فقیل له: یا امیرالمؤمنین! لم لاتدعهم یصبون علیک الماء؟ فقال: لا احب ان اشرک فی صلواتی احداً، و قال الله تبارک و تعالی: فمن کان یرجو لقاء ربه فلیعمل عملاً صالحاً و لایشرک بعباده ربه احداً؛(1)(2)
امیرمؤمنان (علیه السلام) این گونه بود که به هنگام وضو گرفتن به هیچ وجه اجازه نمی داد کسی برایش آب بریزد (بر دست و صورتش آب بریزد) از او سؤال شد: چرا نمی گذاری برایت آب بریزند؟ فرمود: دوست ندارم کسی را در نمازم شریک کنم و خداوند فرموده است: هر کس امید دارد که پروردگارش را ملاقات کند پس عمل شایسته انجام دهد و در پرستش پروردگارش احدی را مشارکت ندهد.
***********************************
1) من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 27، ح 85.
2) کهف، آیه 110.

نوشتن دیدگاه