نوشتة روی سدرة المنتهیدر روایتی پیامبر اکرم(ص) خطاب به حضرت علی(ع) فرمودند: ای علی! در سه جا اسم تو را همراه و قرین با اسم خود دیدم: وقتی که به بیت المقدس رسیدم، روی صخرة آن دیدم نوشته: «لا اله الا الله، محمد رسول الله، أیدته بوزیره و نصرته بوزیره»؛ هیچ خدایی جز الله نیست، محمد فرستادة خداست، او را با جانشینش تأیید و یاری کردیم.
به جبرئیل گفتم: جانشین من کیست؟ گفت: علی بن ابی طالب(ع).
و چون به سدرة المنتهی رسیدم روی آن نوشته شده بود: «إنی أنا الله لا اله الا أنا وحدی، محمد صفوتی من خلقی أیدته بوزیره و نصرته بوزیره»؛ من الله هستم، هیچ خدایی جز من نیست، محمد بهترین برگزیدة من از خلقم است، او را با جانشینش تأیید و یاری کردم.
به جبرئیل گفتم: جانشین من چه کسی است؟ گفت: علی بن ابی طالب(ع).
و چون از سدرة المنتهی بالا رفتم به عرش الهی رسیدم و دیدم که بر روی آن نوشته شده است: «إنی أنا الله لا اله الا أنا وحدی، محمد صفوتی من خلقی أیدته بوزیره و نصرته بوزیره»؛ همانا من خدایم، هیچ خدایی جز من نیست، محمد دوست من است، او را با جانشینش تأیید و یاری کردم.(37)
[47]متن روایت:
یا علی: إنی رأیت اسمک مقرونا باسمی فی ثلاثة مواطن فآنست بالنظر إلیه:
إنی لما بلغت بیت المقدس فی معراجی إلی السماء وجدت علی صخرتها " لا إله إلا الله، محمد رسول الله، أیدته بوزیره، ونصرته بوزیره " فقلت لجبرئیل(ع): من وزیری؟ فقال علی بن أبی طالب.
فلما انتهیت إلی سدرة المنتهی وجدت مکتوبا علیها " إنی أنا الله لا إله إلا أنا وحدی، محمد صفوتی من خلقی، أیدته بوزیره ونصرته بوزیره " فقلت لجبرئیل(ع): من وزیری؟ فقال علی بن أبی طالب.
فلما جاوزت سدرة المنتهی انتهیت إلی عرش رب العالمین جل جلاله فوجدت مکتوبا علی قوائمه " إنی أنا الله لا إله إلا أنا وحدی، محمد حبیبی، أیدته بوزیره، ونصرته بوزیره.
سند روایت:
این روایت را شیخ صدوق و طوسی در کتب خود با اسناد کامل نقل نموده اند و جهت اختصار طریق شیخ صدوق در کتاب «الخصال»اش را در این قسمت ذکر می نماییم؛ البته در کتاب ارزشمند «من لا یحضره الفقیه» نیز همین سند ذکر شده است، ولی در آن ارسال وجود دارد.
«الشیخ الصدوق رحمه الله قال حدثنا أبو الحسن محمد بن علی بن الشاه قال: حدثنا أبو حامد قال: حدثنا أبو یزید أحمد بن خالد الخالدی قال: حدثنا محمد بن أحمد بن صالح التمیمی عن أبیه قال: حدثنا محمد بن حاتم القطان، عن حماد بن عمرو، عن جعفر بن محمد، عن أبیه، عن جده، عن علی بن أبی طالب(علیهما السلام) عن النبی(ص)».
چند جهت قوّت در این روایت وجود دارد:
1 - سند و طریق آن، که معتبر و مورد اعتماد است
[48]2 - دلالت و مفهوم آن که مؤیدات دیگر روایی (البته شبیه آن) آن را یاری می نماید.
3 - نقل کتب معتبر روایی.
37. الفقیه، ج 4، ص 374، ح 5762، الخصال، ص 207، ح 26؛ أمالی شیخ طوسی، ص 642، ح 1335؛ مکارم الأخلاق، ص 444؛ بحار، ج 18، ص 388؛ تفسیر نور الثقلین، ج 3، ص 122، ح 31. 

نوشتن دیدگاه