آيه (6)        

ƒيا أَيُّهَا الاِْنْسانُ إِنَّکَ كادِحٌ إِلى رَبِّکَ كَدْحاً فَمُلاقِيهِ
 
 
ترجمه :[1]
 
تفسير :
]گناه، مانع رسيدن انسان به كمال[
كدح، سعى شديد و زحمت زياد است كه انسان يا حيوان را خسته مى‌كند، مثل
اينكه بار زيادى بر او حمل كنند يا راه دورى را طى كند يا بار سنگينى بردارد يا فكر عميقى كند يا اشتغالات زيادى را تحمل كند. بالجمله، هر چه ملالت و خستگى مى‌آورد كدحش گويند، و انسان را گفتند مسافر است: «الاْنسانُ مسافِرٌ وَ منازِلُهُ سِتَّةٌ»[2]
منزل اول: صلب پدر، دوم: رحم مادر. سوم: دنيا، چهارم: برزخ، پنجم: صحراى محشر، ششم: بهشت يا جهنم[3] . و بار انسان در همين منزل سوم است، هر چه سبك‌بار باشد
خود را آلوده به زخارف دنيا و هواهاى نفسانى و ملهيات و معاصى نكند، بارش سبك مى‌شود، فرداى قيامت خستگى و ناراحتى ندارد. و هر چه خود را آلوده كند بارش سنگين و خستگى و ناراحتى دارد و بدتر از اين آنكه بار ديگران را هم بر خود بار كند كه مى‌فرمايد: (وَ لَيَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالاً مَعَ أَثْقالِهِمْ وَ لَيُسْئَلُنَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَمّا كانُوا يَفْتَرُونَ)[4] ، لذا مى‌فرمايد: (يا أَيُّهَا الاِْنْسانُ) خطاب به جميع افراد انس است: (إِنَّکَ  
كادِحٌ) تو بار خود را سنگين كرده‌اى و خود را به زحمت انداخته‌اى و با اين بار گناه به سوى پروردگار خود بروى كه: (إِنّا للهِِ وَ إِنّا إِلَيْهِ راجِعُونَ)[5]  و مى‌فرمايد: (وَ تَقَطَّعُوا
أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنا راجِعُونَ)[6] .
 
(إِلى رَبِّکَ) كه مبعوث مى‌شوى و در محكمه سوال و جواب مى‌آيى. (كَدْحاً) آن هم چه اندازه سنگينى كه طاقت‌فرساست. از عهده كوچك‌ترين آن‌ها برنمى‌آيى. چه رسد با اين همه بار سنگين.
(فَمُلاقِيهِ) خوشا به حال كسانى كه ملاقات كنند پروردگار خود را با ايمان كامل و اعمال صالحه و تقوا با صورت نورانى بشّاش و خرم، و نامه عملش به دست راست داده شده و در طرف راست صحراى محشر رفته. و بدا به حال كسانى كه به حال كفر و
شرك و ضلالت و اعمال سيئه با صورت سياه غمگين و محزون و نامه عمل به دست چپ و در طرف چپ صحراى محشر با غُل و زنجير آمده باشد.
*    *    *

[1] .  اى انسان، حقاً كه تو به سوى پروردگار خود به سختى در تلاشى، و او را ملاقات خواهى كرد.
[2] . انسان مسافر است ودر اين سفر، شش منزل در پيش رو دارد.
[3] .  ر. ك: اخلاق اهل البيت  :: ص270 به نقل از بعض حكما.
[4] .  و قطعاً بارهاى گران خودشان و بارهاى گران ديگر را با بارهاى گران خود برخواهند گرفت، ومسلّماً روز قيامت از آنچه به دروغ برمى‌بستند پرسيده خواهند شد. عنكبوت: آيه 13.
[5] .  ما از آنِ خدا هستيم، و به سوى او باز مى‌گرديم. سوره بقره: آيه 156.
[6] .  ولى دينشان را ميان خود پاره پاره كردند. همه به سوى ما باز مى‌گردند. انبياء: آيه 93.

نوشتن دیدگاه