آيات (38 - 39)      

ƒ(وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ)
ƒ(ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ)
 
ترجمه :
38. صورت‌هايى در آن روز باز و نورانى.
39. و خندان هستند و به آن‌ها بشارت مى‌دهند[1] .
 

تفسير :
]بهشتيانِ درخشان‌رو و شادان[
و اين‌ها دو فرقه هستند: يكى سابقون كه انبيا و اوصيا و معصومين هستند كه مى‌فرمايد: (وَ السّابِقُونَ السّابِقُونَ * أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ * فِى جَنّاتِ النَّعِيمِ * ثُلَّةٌ مِنَ الاَْوَّلِينَ * وَ قَلِيلٌ مِنَ الاْخِرِينَ * عَلى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ * مُتَّكِئِينَ عَلَيْها مُتَقابِلِينَ * يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ * بِأَكْوابٍ وَ أَبارِيقَ وَ كَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ * لا يُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا يُنْزِفُونَ * وَ فاكِهَةٍ مِمّا يَتَخَيَّرُونَ * وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمّا يَشْتَهُونَ * وَ حُورٌ عِينٌ * كَأَمْثالِ اللُّوْلُوِ الْمَكْنُونِ * جَزاءً بِما كانُوا
يَعْمَلُونَ * لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا تَأْثِيماً * إِلّا قِيلاً سَلاماً سَلاماً)[2] .
      
و فرقه دوم اصحاب يمين كه مومنين باشند كه مى‌فرمايد: (وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ ما أَصْحابُ الْيَمِينِ * فِى سِدْرٍ مَخْضُودٍ * وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ * وَ ظِلٍّ مَمْدُودٍ * وَ ماءٍ مَسْكُوبٍ * وَ فاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ * لا مَقْطُوعَةٍ وَ لا مَمْنُوعَةٍ * وَ فُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ * إِنّا أَنْشَأْناهُنَّ إِنْشاءً * فَجَعَلْناهُنَّ أَبْكاراً * عُرُباً أَتْراباً * لاَِصْحابِ الْيَمِينِ * ثُلَّةٌ مِنَ الاَْوَّلِينَ * وَ ثُلَّةٌ مِنَ الاْخِرِينَ)[3] .
    
اين‌ها هستند كه مى‌فرمايد: (وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ) «مسفرة» به معنى مضيئة، يعنى نورانى، و از اين باب است اسفرار صبح زمانى كه طلوع كند و روشن كند، و در وصف آن‌ها مى‌فرمايد: (يَوْمَ تَرَى الْمُوْمِنِينَ وَ الْمُوْمِناتِ يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ بُشْراكُمُ الْيَوْمَ جَنّاتٌ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ خالِدِينَ فِيها ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ)[4]  و  
مى‌فرمايد: (يَوْمَ لا يُخْزِى اللهُ النَّبِىَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَ اغْفِرْ لَنا إِنَّکَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ)[5] . (ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ)


 
كه ملائكه بشارت مى‌دهند او را، چنانچه مى‌فرمايد: (إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِى كُنْتُمْ تُوعَدُونَ * نَحْنُ أَوْلِياوُكُمْ فِى الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِى الاْخِرَةِ وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِى أَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيها ما تَدَّعُونَ * نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ)[6] .
    

[1] .  ترجمه ديگر: در آن روز، چهره‌هايى درخشانندƒ 38 خندان و شادانندƒ 39.
[2] .  و سبقت‌گيرندگان مقدّمند؛ آنانند همان مقرّبان خدا، در باغستان‌هاى پرنعمت، گروهى ازپيشينيان، و اندكى از متأخّران، بر تخت‌هايى جواهرنشان، كه روبه‌روى هم بر آن‌ها تكيه داده‌اند.بر گردشان پسرانى جاودان به خدمت مى‌گردند. با جام‌ها و آبريزها و پياله‌هايى از باده ناب روان.كه نه از آن درد سر گيرند و نه بى‌خرد گردند. و ميوه از هر چه اختيار كنند. و از گوشت پرنده هرچه بخواهند. و حوران چشم درشت، مثل لؤلؤ نهان ميان صدف! اين‌ها پاداشى است براى آنچهمى‌كردند. در آنجا نه بيهوده‌اى مى‌شنوند و نه سخنى گناه‌آلود. سخنى جز سلام و درود نيست.سوره واقعه: آيات 10 - 26.
[3] .  و ياران راست؛ ياران راست كدامند؟ در زير درختان كُنار بى‌خار، و درخت‌هاى موز كه ميوه‌اشخوشه خوشه روى هم چيده است. و سايه‌اى پايدار. و آبى ريزان. و ميوه‌اى فراوان، نه بريده و نهممنوع. و هم‌خوابگانى بالا بلند. ما آنان را پديد آورده‌ايم پديدآوردنى! و ايشان را دوشيزهگردانيده‌ايم، شوى‌دوست هم سال، براى ياران راست. كه گروهى از پيشينيانند، و گروهى ازمتأخّران. همان: آيات 27 - 40.
[4] .  آن روز كه مردان و زنان مومن را مى‌بينى كه نورشان پيشاپيششان و به جانب راستشان دواناست. ]به آنان گويند :[ «امروز شما را مژده باد به باغ‌هايى كه از زير درختان آن نهرها روان است؛در آن‌ها جاودانيد. اين است همان كاميابى بزرگ». سوره حديد: آيه 12.
[5] .  در آن روز، خدا، پيامبر خود و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند خوار نمى‌گرداند: نورشان ازپيشاپيش آنان و سمت راستشان، روان است. مى‌گويند: «پروردگارا، نور ما را براى ما كامل گردانو بر ما ببخشاى، كه تو بر هر چيز توانايى». سوره تحريم: آيه 8.
[6] .  در حقيقت، كسانى كه گفتند: «پروردگار ما خداست»؛ سپس ايستادگى كردند، فرشتگان بر آنانفرود مى‌آيند و مى‌گويند: «هان؛ بيم مداريد و غمين مباشيد، و به بهشتى كه وعده يافته بوديد شادباشيد. در زندگى دنيا و در آخرت دوستانتان ماييم، و هر چه دل‌هايتان بخواهد در بهشت براىشماست، و هر چه خواستار باشيد در آنجا خواهيد داشت؛ روزىِ آماده‌اى از سوى آمرزنده مهرباناست». سوره فصلت: آيات 30 - 32.

نوشتن دیدگاه