حضرت عبدالعظيم حسنى رحمة اللّه عليه حكايت كند:
روزى خدمت حضرت جواد الا ئمّه عليهم السلام عرض كردم: ياابن رسول اللّه! اميدوارم كه شما قائم از اهل بيت محمّد صلى الله عليه وآله باشيد.
امام جواد عليه السلام فرمود: اى ابوالقاسم! هر يك از ما ائمّه، در زمان وموقعيّت خود، قائم ومجرى احكام الهى وهدايت گر مردم به سوى دين خدا مى باشيم.
وليكن آن قائمى كه خداوند به وسيله او زمين را از شرك وفساد پاك مى گرداند وعدل وداد را مى گستراند، ولادتش مخفى وپنهان مى باشد واز ديد انسان ها غايب ونامعلوم خواهد بود، بردن نام او در زمان غيبتش حرام است.
او هم نام وهم كُنيه با حضرت رسول، محمّد صلى الله عليه وآله مى باشد؛ طىّ الا رض مى نمايد وزمين برايش مى چرخد، تمام مشكلات برايش آسان مى گردد وسختى ها وناملايمات در مقابل حضرتش ذليل ومتواضع مى باشند.
به تعداد اصحاب رسول خدا صلى الله عليه وآله در جنگ بدر يعنى سيصد وسيزده نفر از دورترين سرزمين ها برايش احضار واجتماع مى نمايند كه خداوند متعال در قرآن، نيز به آن اشاره نموده: (أيْنَ ما تَكُونُوا يَاْتِ بِكُمُ اللّهُ جَميعا إنَّ اللّهَ عَلى كُلِّ شَىٍّْءٍ قَديرٌ).(2)
يعنى؛ هر كجا باشيد، خداوند شما را حاضر مى گرداند، زيرا كه او بر هر كارى قادر وتوانا است.
و چون اين تعداد نفرات تكميل گردد، با حضرت قائم عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف عهد وپيمان ببندند، ده هزار نيروى كمكى ديگر برايش مى رسد وبا اذن خداوند متعال قيام وخروج مى نمايد؛ ودشمنان ومخالفان خداوند را به قدرى به هلاكت مى رساند تا خدا از او راضى گردد.
حضرت عبدالعظيم حسنى گويد: اظهار داشتم: اى مولا وسرورم! چگونه به رضايت وخوشنودى پروردگار، علم پيدا مى كند؟
فرمود: خداوندِ توانا، در قلب ودرونش رحمت وراءفت ايجاد مى گرداند.
و چون امام زمان عليه السلام داخل مدينه منوّره شود، دو بُت لات وعُزّى را خارج نمايد وآن ها را در حضور افراد به آتش مى كشد.(3)
پاورقی:
(2) سوره بقرة: آيه 148.
(3) احتجاج طبرسى: ج 2، ص 481، ح 324، إعلام الورى: ج 2، ص 242، إ كمال الدّين: ص 377، ح 2، كفاية الا ثر: ص 281، با مختصر تفاوتى در الفاظ.
