مرحوم علاّمه مجلسى به نقل از مرحوم شيخ بهائى رضوان اللّه عليهما استخاره اى را نقل كرده است وآن را به امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف با اين كيفيّت نسبت داده است:
تسبيح را به دست گرفته وسه مرتبه گويد: (اللّهمّ صلّ علىّ محمّد وآل محمّد) وسپس مقدارى از دانه هاى تسبيح را در مُشت گرفته وپس از آن دانه ها را - دو عدد، دو عدد - رها نمايد، پس اگر يك دانه باقى ماند خوب است وآن كار مورد نظر خويش را اقدام نمايد، ولى چنانچه دو عدد باقى بماند، خوب نيست ونبايد اقدام كند.(5)
همچنين مرحوم صاحب جواهر استخاره اى را به حضرت حجّت عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف با اين كيفيّت نسبت داده است:
پس از آن كه تسبيح را در دست گرفتى، بايد مراد خويش را نيّت كنى وسه مرتبه صلوات بر محمّد وآلش عليهم السلام بفرستى وسپس مقدارى از دانه هاى تسبيح را در مشت بگيرى.
بعد از آن، دانه ها را - هشت تا، هشت تا - رها كرده، در نهايت اگر يكى باقى بماند، متوسّط است واقدام بر انجام آن كار بهتر مى باشد، ولى اگر دو عدد بماند، بهتر است كه آن كار ترك شود.
امّا اگر سه عدد باقى مانده باشد، انجام آن كار وترك آن يكى است وفرقى ندارد.
و چنانچه چهار عدد باقى بماند، خيلى بد است ونبايد به آن كار اقدام نمايد.
اگر پنج عدد باقى بماند، خوب است ولى زحمت وسختى دارد.
اگر شش عدد باقى بماند، خيلى خوب است وبايد در آن كار تعجيل نمايد.
و اگر هفت عدد باقى بماند، مانند آن موردى است كه پنج عدد باقى مانده باشد.
ولى اگر هيچ باقى نماند، بسيار بسيار بد است وضرر وزيان زيادى را در بردارد.(6)
پاورقی:
(5) مستدرك الوسائل: ج 6، ص 265، ح 5، بحارالا نوار: ج 91، ص 250، ح 4.
(6) مستدرك الوسائل: ج 6، ص 268، ح 2، جواهرالكلام: ج 12، ص 172.