در بيان اوقات وحالات که اهتمام وتاکيد در دعا نمودن از براى آن جناب ومسئلت تعجيل فرج آن حضرت بيش از ساير اوقات شده. ودر اين مختصر به ذکر جمله اى از آنها اکتفا مى نمايم: اول: در قنوت نمازها، چنانچه در قنوتهاى متعدده از ائمه طاهرين عليهم السلام روايت شده، از آن جمله: در مستدرک الوسائل روايت است که حضرت صادق عليه السلام به شيعيان خود امر مى فرمودند که در قنوت نمازها بعد از کلمات فرج(1) اين دعا را بخوانند: اللهم اليک شخصت الابصار ونقلت الاقدام ورفعت الايدى ومدت الاعناق وانت دعيت بالالسن واليک سرهم ونجواهم فى الاعمال. ربنا افتح بيننا وبين قومنا بالحق وانت خير الفاتحين. اللهم انا نشکو اليک فقد نبينا وغيبه امامنا وقله عددنا وکثره اعدائنا وتظاهر الاعداء علينا ووقوع الفتن بنا، ففرج ذلک اللهم بعدل تظهره وامام حق نعرفه اله الحق آمين رب العالمين. حقير گويد: هر گاه نتواند اين دعا را بخواند يا وقت تنگ باشد، کفايت مى کند اينکه بگويد: اللهم عجل فرج مولانا صاحب الزمان وعجل خزى اعدائه. دوم: بعد از هر نماز واجب، چنانچه ذکر خواهد شد. سوم: بعد از هر دو رکعت از نماز نافله شب. چهارم: هر صبح وشام بخصوص. پنجم: هر وقت آن حضرت را زيارت مى کنى. چنانچه شهيد (ره) در دروس فرموده. ششم: هر وقت مى خواهى براى خودت دعا کنى، اول براى آن جناب دعا کن بعد در حق خودت. چنانچه از روايات وادعيه مستفاد مى شود. هفتم: روزهاى پنجشنبه، بخصوص در جمال الاسبوع روايت فرموده که در روز پنجشنبه مستحب است که صد مرتبه بگويند: اللهم صل على محمد وآل محمد وعجل فرجهم واهلک عدوهم من الجن والانس من الاولين والاخرين. واز براى آن فضيلت بسيار است. هشتم: روزهاى جمعه، خصوص وقت زوال وبعد از نماز ظهر وعصر آن. از حضرت صادق عليه السلام مروى است که افضل اعمال روز جمعه آن است که بعد از نماز عصر صد مرتبه بگوئى: اللهم صل على محمد وآل محمد وعجل فرجهم. نهم: روز عيد ماه رمضان. دهم: روز عيد قربان. يازدهم: روز عيد غدير. دوازدهم: روز عرفه. سيزدهم: روز بيست وپنجم ماه ذى قعده که دحو الارض است. چهاردهم: شب نيمه ماه شعبان. پانزدهم: روز نيمه شعبان. شانزدهم: تمام ماه رمضان. هفدهم: خصوص شبهاى آن. هجدهم: خصوص شب قدر. نوزدهم: خصوص روز بيست ويکم ماه رمضان بعد از نماز صبح. بيستم: روز عاشورا. وادله هر يک را در کتاب مکيال المکارم ذکر کرده ام. بيست ويکم: روز نوروز است، به ملاحظه حديث معلى بن خنيس که در زاد المعاد مسطور است که حضرت صادق عليه السلام فرمودند: هيچ روز نوروزى نيست مگر آن که ما انتظار فرج مى کشيم. پس مؤمن هم بايد تاسى به امام خود نمايد ودر انتظار ودعا گوئى او اهتمام تمام نمايد. بيست ودوم: هر وقت هم وغمى عارض مى شود، بايد مخصوصا دعاى به امام زمان عليه السلام نمايد وطلب رفع هم وغم آن حضرت را از حق تعالى بنمايد. چون که از حضرت صادق عليه السلام روايت شده که: هر وقت هم وغمى عارض قلب امام مى شود، آن غم اثر در قلوب شيعيانش مى کند. واز اين جهت بعضى اوقات قلب مؤمن محزون وغمناک مى شود، با وجود آن که جهتى ظاهرا از براى آن نمى يابد.
پاورقی:
(1) کلمات فرج اين است: (لا اله الا الله الحليم الکريم، لا اله الا الله العلى العظيم، سبحان الله رب السموات السبع ورب الارضين السبع وما فيهن وما بينهن ورب العرش العظيم).
