نویسندگان سیره و محدثان اسلامی برای دختر پیغمبر لقب هائی چند نوشته اند:
زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول و لقبهای دیگر.از این جمله لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است، و گاه با نام او همراه می آید (فاطمه زهرا(س)) و یا بصورت ترکیب عربی (فاطمة الزهرا(س)) .
زهرا که در تداول بیشتر بجای نام او بکار میرود در لغت، درخشنده، روشن و مرادف هائی از این گونه، معنی میدهد.و این لقب از هر جهت برازنده این بانوست.او چهره درخشان زن مسلمان، فروغ تابان معرفت و نمونه روشن پرهیزگاری و خداپرستی است.این درخشندگی به ساعتی مخصوص و روزی معین اختصاص ندارد.از آن روز که وظیفه خود را تعهد کرد تا امروز و برای همیشه چون گوهری بر تارک تربیت اسلامی میدرخشد.
محدثان ذیل بعض این لقب ها و سبب آن روایت هائی نوشته اند.باز نوشتن آن گفته ها موجب درازی گفتار خواهد شد.آنچه ازمجموع این روایت ها دانسته می‌شود، بزرگی قدر و شخصیت برجسته دختر پیغمبر در دیده پدر و شوهر و مقام ارجمند او در اسلام و میان مسلمانان است.این حقیقتی است که پیروان همه مذاهب اسلامی بدان اعتراف دارند. برای همین است که در عموم کتاب های شیعه و گاه در کتاب های معتبر اهل سنت و جماعت کتابی جداگانه در فضیلت دختر پیغمبر دیده می‌شود و یا فصلی را برای روایت هائی که درباره اوست گشوده اند.
