54 «مُتَّكِئِينَ عَلى فُرُشٍ بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ»
55 «فَبِأَىِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ»
ترجمه:
54. تكيه مىدهند بر فرشهايى كه آستر آنها از استبرق است و چيده مىشود
ميوههاى اين دو بهشت در نزديكى[1].
تفسير:
«مُتَّكِئِينَ» در حالى كه مثل سلاطين كه بر اريكؤ سلطنت تكيه مىدهند «عَلى
فُرُشٍ» جمع فرش اطلاق بر فرش زير پا و بر فراش كه تعبير به رختخواب مىكنيم و بر
مخدّه[2] كه تكيه مىدهند و بر متكا كه سر روى او مىگذارند مىكند.
«بَطائِنُها مِنْ إِسْتَبْرَقٍ» آستر اين فرش از استبرق است كه گفتند ديباج غليظ
است[3] و البتّه رويؤ آن عالىتر است، چون هر چيزى ظهارؤ او عالىتر از بطانه است
غير از انسان كه بايد باطن او بهتر از ظاهر باشد. «وَ جَنَى الْجَنَّتَيْنِ دانٍ» گفتند:
ميوههاى بهشتى كه به اغصان اشجار هست خود نزديك دهان مؤن مىآيد و مىگويد
اى مؤن مرا تناول نما بدون اينكه احتياج به برخاستن و چيدن و در دهان گذاردن
باشد[4].
[1] . ترجمه ديگر: بر بسترهايى كه آستر آنها از ابريشم درشت بافت است، تكيه زنند و چيدن ميوه از
آن دو باغ به آسانى در دسترس است54 پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد؟55
[2] . به تعبير ديگر: پشتى.
[3] . ر.ك: جامع البيان: ج27، ص193؛ مجمع البيان: ج9، ص314 و بحارالأنوار: ج8، ص104.
[4] . ر.ك: مجمع البيان: ج9، ص315؛ تفسير روض الجنان: ج18، ص274 و منهج الصادقين: ج5، ص322.
آیه 54 و 55
- بازدید: 591