9 «كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنا وَ قالُوا مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ»
ترجمه:
9. تكذيب كردند پيش از اين كفّار و مشركين قوم نوح، پس تكذيب كردند بندؤ ما را
كه حضرت نوح باشد و گفتند: ديوانه است، و او را زجر كردند كه او زجر كرده شد[1].
تفسير:
[اذيت و آزار نوح توسط قومش]
«كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ» چنانچه اين كفار شما را تكذيب كردند در مدّت قليلى
تا هجرت فرمودى. قوم نوح در مدّت نهصد و پنجاه سال نوح را تكذيب كردند كه
گفتند: «وَ قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَ لا تَذَرُنَّ وَدّاً وَ لا سُواعاً وَ لا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ وَ نَسْراً»[2]
و نيز: «قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ»[3].
«فَكَذَّبُوا عَبْدَنا» با اينكه حضرت نوح صاحب شريعت بود و اولين پيغمبر
اولوالعزم بود، پس شما هم بايد تحمّل كنى و خوددارى كنى، چنانچه مىفرمايد:
«فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ»[4].
«وَ قالُوا مَجْنُونٌ» همين نحوى كه به تمام انبيا حتى به شما اين نسبت را مىدهند.
[پيامبر صلىاللهعليهوآله و تحمل اذيت و آزار مشركان]
«وَ ازْدُجِرَ» ازتجر بوده «تاء» قلب به «دال» شده و معنى ورود زجر بوده كه بسيار
او را زجر مىكردند چنانچه به شما هم زجر بسيار كردند. سنگ به قدمهاى مباركت
زدند تا مجروح مىشد. خاكروبه بر سرت ريختند. شكمبؤ شتر بر سرت ريختند. عبا به
گردنت فشار دادند تا نفس حبس شد. سنگ به پيشانىات زدند، شكست. به دندانت
زدند و غير اينها از اذيتها و آزارها.
[1] . ترجمه ديگر: پيش از آنان قوم نوح نيز به تكذيب پرداختند و بنده ما را دروغزن خواندند و گفتند:
ديوانهاى است، و بسى آزار كشيد.
[2] . و گفتند: زنهار، خدايان خود را رها مكنيد و نه وَدّ را واگذاريد و نه سُواع و نه يغوث و نه يَعوق و نه نَسر را. سوره نوح: آيه 23.
[3] . گفتند: اى نوح، اگر دست برندارى قطعاً از جمله سنگسار شدگان خواهى بود. سوره شعراء: آيؤ 116.
[4] . پس همان گونه كه پيامبران نستوه صبر مىكردند صبر كن و براى آنان شتابزدگى به خرج مده. سوره احقاف: آيؤ 35.
آیه 9 «كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ..»
- بازدید: 427