58     «فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ»

ترجمه:
58. پس جز اين نيست كه ما آسان كرديم قرآن را به لسان تو كه لسان عربى
فصيح باشد، براى اينكه قوم تو متذكر شوند[1].
 
تفسير:
گفتيم كه «لعلّ» از جانب خدا به معنى ترديد نيست، بلكه به معنى بايد است نه به
معنى شايد. يعنى البته بايد متذكر شوند، و اين آيه شريفه مطابق با آيات بسيارى است
مثل: «وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ»[2]، و مثل: «فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ
الْمُتَّقِينَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا»[3] و تفسير قرآن و فصاحت و بلاغت او را در مقدمؤ اين
تفسير، مجلد اول مفصلاً بيان كرده‏ايم مراجعه فرماييد[4].
*    *    *

[1] .  ترجمه ديگر: در حقيقت، قرآن را بر زبان تو آسان گردانيديم، اميد كه پند پذيرند.
 
[2] .  و قطعاً قرآن را براى پندآموزى آسان كرده‏ايم؛ پس آيا پندگيرنده‏اى هست؟ سوره قمر: آيات 17؛ 22؛ 32 و 40.
 
[3] .  در حقيقت، ما اين قرآن را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران را بدان نويد، و مردم ستيزه جو را بدان بيم دهى. سوره مريم: آيؤ 97.
 
[4] .  ر.ك: همين تفسير: ج1، گفتار ششم، ص132.

نوشتن دیدگاه