56     «لا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولى وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ»

ترجمه:
56. نمى‏چشند مرگ را در بهشت مگر همان مرگ اولى در دنيا و حفظ مى‏فرمايد
آن‏ها را از عذاب جهنم[1].

تفسير:
اين آيه مشتمل بر دو جمله است: يكى خلود كه ابدالآباد در بهشت متنعّم هستند و
فنا و زوال ندارد كه جملؤ «لا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولى» دلالت دارد،
ديگرى ايمن از عذاب كه «وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ»باشد و تمام اين‏ها نه از روى
استحقاق است، بلكه از راه تفضل است كه مى‏فرمايد:

[1] .  ترجمه ديگر: در آنجا جز مرگِ نخستين، مرگ نخواهند چشيد و خدا آن‏ها را از عذاب دوزخ نگاه
مى‏دارد.

نوشتن دیدگاه