وَ تَرَكْنا عَلَيْهِ فِى الاْخِرِينَ

ترجمه وتوضيح :
108. و گذارديم بر او در كسانى كه پس از او مى‌آيند[1] . يعنى سنّت سنيّه
]= عالى و خوب [ شد از ابراهيم براى ديگران كه در اسلام هم جارى شد كه بسيارى از سنن حج از ابراهيم است كه از آن جمله قربانى است.
 
تفسير :
]سنت‌هاى ابراهيم در اسلام[
(وَ تَرَكْنا عَلَيْهِ) ترك به معنى واگذاردن است، يعنى اين مسئله ذبح مخصوص به ابراهيم نيست كه حكمش برداشته شود، بلكه باقى است الى يوم القيامة و اين يك نوع لطفى است و تفضلى است بر ابراهيم كه سنت او جارى باشد (فِى‌الاْخِرِينَ) در كسانى كه پس از ابراهيم مى‌آيند كه در بنى اسماعيل از زمان ابراهيم تا بعثت حضرت رسالت و پس از بعثت در اسلام تا قيامت باقى است و برداشته نشده و بايد در منى باشد[2] ، ولى بعضى از جهّال نظر به اينكه مى‌گويند كه اين گوسفندان آنجا فاسد و از بين مى‌روند و بعضى از مضلّين، آن‌ها را اضلال كردند كه در منازل خود پس از مراجعت ذبح كنند و غافل از اينكه خداوند مى‌فرمايد: (لَنْ يَنالَ اللهَ لُحُومُها وَ لا دِماوُها وَ لكِنْ يَنالُهُ التَّقْوى مِنْكُمْ)[3]  و  غافل از اينكه تا ذبح نكنند نمى‌توانند تقصير كنند، يعنى سر بتراشند و از احرام بيرون نمى‌آيند. بلى، اگر پيدا نشود و ممكن نشود در جاى ديگر مانع ندارد.

[1] .  ترجمه ديگر: و در ميان آيندگان براى او آوازه نيك به جاى گذاشتيم.
[2] .  ر.ك: الدروس: ج1، ص439.
[3] .  هرگز نه گوشت‌هاى آن‌ها و نه خون‌هايشان به خدا نخواهد رسيد، ولى اين تقواىشماست كه به او مى‌رسد. سوره حج: آيه 37.

نوشتن دیدگاه