فَالزّاجِراتِ زَجْراً

ترجمه[1]  :
تفسير:
]اختلاف مفسرين در معنى اين آيه[
در اين جمله هم اختلاف كردند، بعضى گفتند: ملائكه موكله بر مومنين هستند كه به الهامات در قلوب مومنين، آن‌ها را منع مى‌كنند از ارتكاب معاصى، چنانچه شياطين به وساوس منع از طاعت مى‌كنند[2] . بعضى گفتند: ملائكه موكله  به ابرها كه آن‌ها را مى‌رانند به محلى كه مأمور هستند براى باريدن[3] . بعضى گفتند: زواجر، قرآن است كه نهى مى‌فرمايد از شرك و كفر و ضلالت و ظلم و ارتكاب معاصى[4] . بعضى گفتند: زجرة به معنى صيحه است و مراد ارتفاع صوت مومنين است در تلاوت آيات كريمه قرآن[5] .[6]
 اقول : اين جمله هم عموم دارد در مقابل صافات ]و[ شامل مى‌شود جميع كسانى را كه جلوگيرى مى‌كنند از فساد و مضار دنيوى و اخروى، چه ملائكه باشند به الهامات و انبيا به انذارات و مومنين به نهى از منكرات، چنانچه صافات سوق مى‌دهند به ارشاد و هدايت و منافع دنيوى و اخروى، زيرا اين هم جمع محلّا به الف و لام است، مفيد عموم است.

[1] .  و به زجركنندگان كه به سختى زجر مى‌كنند.
[2] .  ر.ك: مجمع البيان: ج8، ص683؛ تفسير غريب القرآن: ص244 و بحارالأنوار: ج56،ص157.
[3] .  ر.ك: مجمع البيان: ج8، ص683 و تفسير غريب القرآن: ص244.
[4] .  ر.ك: تفسيرالتبيان: ج8، ص482.
[5] .  ر.ك: مجمع البيان: ج8، ص684؛ تفسير رازى: ج26، ص129 و تفسير ثعالبى: ج5،ص25.
[6] .  در تفسيرى آمده: ملائكه‌اى هستند كه با پرتاب شهاب‌ها به سوى شياطين، آن‌ها را ازاستراق سمع بازمى‌دارند.

نوشتن دیدگاه