شيخ می آيد حرم، گمراه می آيد حرم
با تمام زائرانــش راه می آید حرم
هيچ فرقی نيست بين زائرانش چونکه هم
بنده می آيد حرم، هم شاه می آيد حرم
لحظه ای خالی نمی ماند، اگر دقت کنیم
روزها خورشيد و شب ها ماه می آيد حرم
خوش به حال شاعری که ساکن شهر قم است
گاه می آيد حرم، بیگاه می آيد حرم
جمله ها بر عکس دنیا می دهد اینجا جواب
کوه از شوق زیارت کاه می آید حرم
گرچه در ظاهر بدی قصد زيارت کرده است
در حقيقت عارف بالله می آيد حرم
هرکه می خواهد ببیند قطعه ای از عرش را
راه خودرا می کند کوتاه می آيد حرم
بعد منزل نيست چونکه این سفر روحانی است
هرکسی هرجا بگويد : آه می آيد حرم
گفته هايم جای خود،حس می کنم حتی خدا
لابلای زائرانت گاه می آيد حرم
شاه و رعيت ،مست و عارف، شيخ و گمراه و همه
با تمام زائرانش راه می آيد حرم....
