وَإِنْ جاهَداکَ عَلى أَنْ تُشْرِکَ بِى ما لَيْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَصاحِبْهُما فِى الدُّنْيا مَعْرُوفاً وَاتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنابَ إِلَىَّ ثُمَّ إِلَىَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ)

ترجمه :
15. و اگر با تو جنگ كردند و اصرار كردند بر اينكه شرك بياورى به من كه خداى تو هستم به چيزى كه تو ]را بدان دانشى[ نيست پس اطاعت آن‌ها را نكن و لكن در دنيا با آن‌ها خوش رفتارى بكن. و متابعت كن راه كسانى كه رو به من مى‌آورند و در خانه من تضرع و انابه دارند. پس از آن به سوى من است بازگشت شما، پس شما را خبردار مى‌كنم به آنچه عمل مى‌كرديد[1] .
    
تفسير :
]مرز اطاعت از والدين[
(وَإِنْ جاهَداکَ لِتُشْرِکَ بِى ما لَيْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ) اطاعت والدين تا مادامى ]واجب است[ كه معصيت الهى نباشد. به اينكه بگويند كافر ومشرك شو يا ظلم به بندگان خدا كن يا شراب بنوش ويا ترك واجب كن، بايد جداً مخالفت كرد ودست از وظايف دينى برنداشت ومراد از (ما لَيْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ) يعنى بر خلاف حق است وباطل است.
(فَلا تُطِعْهُما) ولكن با آن‌ها درشتى وستيزگى نكن ]بلكه[ با ملايمت رفتار كن (وَصاحِبْهُما فِى الدُّنْيا مَعْرُوفاً) احسان به آن‌ها كن؛ حوائج آن‌ها را انجام ده؛ اعراض از آن‌ها نكن.
(ثُمَّ إِلَىَّ مَرْجِعُكُمْ) فرداى قيامت هر كس گرفتار عمل خود مى‌شود (فَأُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ) حضرت ابراهيم نسبت به عمويش كه به منزله پدرش بود وخطاب «يا ابت»[2]  به او مى‌كرد با اينكه مشرك بود وابراهيم را تهديد كرد وگفت به او: (أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِى يا إِبْراهِيمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لاََرْجُمَنَّکَ وَاهْجُرْنِى مَلِيًّا)[3]  ابراهيم در جواب او فرمود: (سَلامٌ عَلَيْکَ سَأَسْتَغْفِرُ لَکَ رَبِّى إِنَّهُ  
كانَ بِى حَفِيًّا)[4] .

[1] .  ترجمه ديگر: واگر تو را وادارند تا درباره چيزى كه تو را بدان دانشى نيست به من شركورزى، از آنان فرمان مَبَر، ولى در دنيا به خوبى با آنان معاشرت كن، وراه كسى را پيروىكن كه توبه‌كنان به سوى من باز مى‌گردد؛ وسرانجام بازگشت شما به سوى من است وازحقيقت آنچه انجام مى‌داديد شما را با خبر خواهم كرد.
[2] .  اى پدر.
[3] .  آيا تو از خدايان من متنفرى؟ اگر باز نايستى تو را سنگسار خواهم كرد، وبرو براى مدتىوطولانى از من دور شو. سوره مريم: آيه 46.
[4] .  درود بر تو باد، به زودى از پروردگارم براى تو آمرزش مى‌خواهم، زيرا او همواره نسبتبه من پر مهر بوده است. همان: آيه 47.

نوشتن دیدگاه