شامیان من داغدارم هلهله كمتر كنید
خارجی نه! زادۀ پیغمبرم باور كنید

كف زدن پای سر فرزند زهرا خوب نیست
نامسلمانان! حیا از دخت پیغمبر كنید
 
با چه جرمی عمه ام را پیش چشمم می زنید؟
نه حیا از فاطمه، نه شرم از حیدر كنید

گشته جای شیر جاری اشك از چشم رباب
جای خنده، گریه با آن مهربان مادر كنید

میهمانم، زادۀ پیغمبرم، آیا رواست
جای عطر گل، نثارم خاك و خاكستر كنید؟
 
این سر ریحانۀ زهراست بر بالای نی
از چه رو با خنده استقبال از این سر كنید

كوچه كوچه سنگ بگرفتید جای گل به دست
تا نثار فرق مجروح علی اكبر كنید

زخم زنجیر مرا دیدید و خندیدید باز
شادمانی پای اشك عمه ام كمتر كنید
 
فاطمه با ماست ای نامرد مردم! كی رواست
رقص پای گریۀ صدیقۀ اطهر كنید؟

شیعیان با شعر «میثم» در غم ما اهل بیت
دیده را لبریز از خون، سینه پر آذر كنید

ارسالی توسط آقای امیرحسین حبیبی

نوشتن دیدگاه