از ازل آب و گِلم گفت که من باقریَم
قلبُ دهلیز و دلم گفت که من باقریَم
عاشقی مُقابلم گفت که من باقریَم
وَ تمامِ حاصلم گفت که من باقریم
«گر به درگاهِ شما منسبِ شاعر دارم»
«هستیَم از کرمِ حضرتِ باقر دارم»
ببَریدم به سرِ دار منم باقریَم
سرِ هر کویْ زنم جار منم باقریَم
رجزِ حضرت مختار : منم باقریَم
صِیحه ی گنبدِ دَوار : منم باقریَم
«تو درخشنده ترین ستاره ای بینِ نجوم»
«مددی امامِ رحمت ، یا باقر العُلوم»
کرمُ جودُ سخا گفت که من باقریَم
ابتدا وُ انتها گفت که من باقریَم
سخنُ وصفُ ثنا گفت که من باقریَم
بهرِ هر درد دوا گفت که من باقریَم
شاعر: مصطفی زندیه
ارسالی توسط آقای قاسمی
