1- هدیه را اول به دختر بدهید.
2- با طفل خود بازی کودکانه بکنید.
3- اطفال را به خاطر گریه هاشان نزنید ، زیرا تا مدتی گریه ، شهادت به وحدانیت خداوند ، شهادت به نبی اکرم و دعا برای والدین است.
4- فرزندان خود را ببوسید ، پس همانا برای هر بوسیدن درجه ای در بهشت است.
5- با سلام کردن به فرزندتان به او شخصیت دهید.
6- کودک را در کارهای کودکانه خود تمسخر نکنید و کارهایش را احمقانه نخوانید.
7- فرزند را زیاد امر و نهی نکنید تا جرات پیدا کند و در بزرگسالی نافرمان شود.
8- به فرزندان خود شخصیت بدهید.
9- به وعده خود وفا کنید.
10- در کودکان عشق و علاقه به نماز را ایجاد کنیم.
11- لوس کردن، کودکان را موجوداتی ضعیف و بی اراده بار می آورد.
12- کودک را تحقیر نکنید.
13- برای کودکان خود دعا کنید.
14- تذکرات را با ملایمات بیان کنید تا سدی بین والدین و فرزندان نشود.
15- اگر کودک در خانه مورد احترام باشد ، کمتر از اوامر پدر و مادر سرپیچی می کند.
احترام به کودک و حسن معاشرت پدر و مادر با وی ، یکی از اساسی ترین عوامل ایجاد شخصیت در کودک است.
16- مربی خوب کسی است که خواسته های کودک را از راه های صحیح و با روش درست تعدیل کند.
17- ایمان را در کودکتان تقویت کنید.
18- از مچ گیری و رفتار سرورانه با کودکان بپرهیزید.
19- فرزند را راستگو تربیت کنید ، در خانه طوری رفتار کنید که اطفال به راستگویی عادت کنند.
20- کودک را نترسانید ، زیرا ترس شخصیت کودک را از بین می برد و دچار اختلال روانی می کند.
21- نوازش یکی از غذاهای روانی کودک است که باید به اندازه کافی از آن تغذیه شود.
22- زشتی گناه و تنفر مردم از گناهکار را به کودک بفهمانید.
23- بستر بچه ها باید از 6 سالگی از هم جدا باشد.
24- تذکرات وقتی اثر دارند که والدین خود مجری و عامل آن ها باشند ، توجه داشته باشید فرزندان آن گونه که ما می خواهیم نمی شوند ، بلکه آن طوری كه ما هستیم می شوند.
25- بین نظم در خانه و بیرون فرق قائل شوید و اجازه دهید در خانه آزادانه بازی کنند.
26- رفتارهای غیر منتظرانه کودکان را تا حدودی تحمل کنید.
27- در تذکر، دیگران را به رخ او نکشید و کسی را با او مقایسه نکنید.
28- از طریق داستان سرایی بسیاری از مفاهیم خوب را به کودک القا کنید.
29- شیطنت کودک در خردسالی ، نشان دهنده زیادی عقل او در بزرگسالی است آن را سرکوب نکنید.
30- کودکان را از 7 سالگی امر به نماز و از 9 سالگی به روزه کنید.
31- به فرزند خود قرآن بیاموزید.
32- از متهم کردن اطفال به دروغ گویی خودداری کنید.
33- حس کنجکاوی کودک را با حوصله ارضا کنید.
34- در برابر فرزندان هیچ گاه مشاجره نکنید.
35- کودکان از مرگ در هراسند به خصوص مرگ والدین ، پس مدام نگویید "خدا مرگم بده"
36- استعدادهای فرزندان را کشف کنید و آن ها را شکوفا کنید.
37- از نظر مادی نه بی توجه باشید ، نه کودک را ارضا کنید ، که هر دو خطرناک است.
38- تنها نقطه امید و مایه شادی کودک، مهر پدر و مادر است ، پس روان او را مضطرب نسازید.
39- مناسب تکامل کودک به او آزادی دهید و او را به اختیار خودش بگذارید.
40- تربیت فرزند و آموزش واجبات از وظایف والدین است و کسانی که به این امر توجه ندارند مورد نکوهش هستند.      

ارسالی توسط آقای رمضان علی

نوشتن دیدگاه