محمّد بن قيس حكايت كند:
روزى در محضر مبارك امام جعفر صادق عليه السلام نام گروهى از مسلمانان به ميان آمد و من گفتم : سوگند به خدا، من شب ها شام نمى خورم ، مگر آن كه دو يا سه نفر از اين افراد با من باشند و من آن ها را دعوت مى كنم و مى آيند در منزل ما غذا مى خورند.
امام صادق عليه السلام به من خطاب كرد و فرمود: فضيلت آن ها بر تو بيشتر از فضيلتى است ، كه تو بر آن ها دارى.
اظهار داشتم : فدايت شوم ، چنين چيزى چطور ممكن است؟!
در حالى كه من و خانواده ام خدمتگذار و ميزبان آن ها هستيم و من از مال خودم به آن ها غذا مى دهم و پذيرایى و انفاق مى نمايم!!
حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: چون هنگامى كه آن ها بر تو وارد مى شوند، از جانب خداوند همراه با رزق و روزى فراوان مهمان تو مى گردند و زمانى كه خواستند بيرون بروند، براى تو رحمت و آمرزش به جا خواهند گذاشت .
منبع : المحجّة البيضاء فی تهذیب الاحیاء : ج 3، ص 33
ارسالی توسط آقای مجتبی مرادی