خدایا !
به که واگذارم می کنی؟
به سوی که می فرستی ام؟
به سوی آشنایان و نزدیکان، تا از من ببّرند و روی بگردانند؟
یا به سوی غریبگان، تا گره در ابرو بی فکنند و مرا از خویش برانند؟
یا به سوی آنان که، ضعف مرا می خواهند و خواری ام را طلب می کنند؟
من به سوی دیگران دست دراز کنم ...
در حالی که خدای من تــویی؛ و تــویی کارساز و زمامدار من
ارسالی توسط آقای بام نشین