به طاها به ياسين به معراج احمد
به قدر و به کوثر به رضوان و طوبي
به وحي الهي به قرآن جاري
به تورات موسي و انجيل عيسي
بسي پادشاهي کنم در گدايي
چو باشم گداي گدايان زهرا (س)
چه شب ها که زهرا (س) دعا کرده تا ما
همه شيعه گرديم و بي تاب مولا
غلامي اين خانواده دليل و مراد خدا بوده از خلقت ما
مسيرت مشخص، اميرت مشخص، مکن دل اي دل بزن دل به دريا
که دنيا به خسران عقبا نيرزد
به دوري ز اولاد زهرا نيرزد.
و اين زندگاني فاني جواني
خوشي هاي امروز و اينجا
به افسوس بسيار فردا نيرزد
اگر عاشقانه هوادار ياري
اگر مخلصانه گرفتار ياري
اگر آبرو ميگذاري به پايش
يقينا يقينا خريدار ياري
بگو چند جمعه گذشتي ز خوابت؟
چه اندازه در ندبه ها زاري يابي؟
به شانه کشيدي غم سينه اش را؟
و يا چون بقيه تو سربار ياري
اگر يک نفر را به او وصل کردي
براي سپاهش تو سردار ياري
به گريه شبي را سحر کردي يا نه؟
چه مقدار بي تاب و بيمار ياري؟
دل آشفته بودن دليل کمي نيست
اگر بي قراري بدان يار ياري
و پايان اين بي قراري بهشت است
بهشتي که سرخوش ز ديدار ياري
نسيم کرامت وزيدن گرفته
و باران رحمت چکيدن گرفته
مبادا بدوزي نگاه دلت را
به مردم که بازار يوسف فروشي در اين دوره بد شديدا گرفته
خدايا به روي درخشان مهدي
به زلف سياه و پريشان مهدي
به قلب رئوفش که درياي داغ است
به چشمان از غصه گريان مهدي
به لبهاي گرم علي يا علي اش
به ذکر حسين و حسن جان مهدي
به دست کريم و نگاه رحيمش
به چشم اميد فقيران مهدي
به حال نياز و قنوت نمازش
به سبحان سبحان سبحان مهدي
به برق نگاه به خال سياهش
به عطر مليح گريبان مهدي
به حج جميلش به جاه جليلش
به صوت حجازي قرآن مهدي
به صبح عراق و شبانگاه شامش
به آهنگ سمت خراسان مهدي
به جان داده هاي مسير عبورش
به شهد شهود شهيدان مهدي
مرا دائم الاشتياقش بگردان
مرا سينه چاک فراقش بگردان
تفضل بفرما بر اين بنده بي سر و پا
مرا همدم و محرم و هم رکاب
سفرهاي سوي خراسان و شام و عراقش بگردان
شعر: مجتبي روشن روان
ارسالی توسط آقای امین رمضانی
