مرحوم محدث بزرگ نورى على الله مقامه در كتاب خود دارالسلام نوشته دخترى بنام نجيبه كه از مردم قريه مايان كه از قراء (روستاهاى ) كوهپايه شهر مشهد مقدس است شفا يافت .
اين دختر يك سال بر اثر درد چشم كور شده بود و جائى را نمى ديد و پيش ‍ از كورى نامزد پسرعمويش بود لكن چون بينا شد پسرعمو راضى بازدواج با او نمى شد و از اين جهت اين دختر بسيار پريشان و غمناك بود.
شبى در خواب شخصى سفيدپوش بوى گفت بيا بشهر مشهد تا ترا شفا دهيم .
لذا وقتى بيدار مى شود بشهر مى آيد و بحرم مطهر تشرف حاصل مى نمايد ناگاه طرف بالا سر مبارك شخصى باو مى گويد چشم باز كن كه تو را شفا داديم پس آن دختر ديده هاى خود را باز و روشن مى يابد.(1)

بچشم خلق عزيز آنگهى شوى كه زصدق
بدرگهش بنهى روى مسكنت بر خاك

***************************************************************************************

1- تحفة الرضويه .

نوشتن دیدگاه