بدون شك غرض اصلى از لباس، پوشش بدن است و در متون دينى پوشش بدن بانوان به دليل ويژگىهاى فيزيكى و ظاهرى آنها، بيشتر از پوشش مردان مورد تاكيد قرار گرفته است. ترديدى نيست يكى از عواملى كه به پوشش بيشتر بانوان آسيب وارد مىكند، استفاده از لباسهاى شفاف و نازك است؛ زيرا اين گونه لباسها، سطح بدن را آشكار و نمايان مىگرداند و سبب جلب توجه مردان و تحريك جنسى آنان خواهد شد.
در روايتى آمده است كه اسما دختر ابوبكر بر رسول خدا صلىاللهعليهوآله وارد شد، در حالى كه لباس نازكى بر تن داشت پس پيامبر صلىاللهعليهوآله از او روى گردانيد و فرمود: اى اسما! زن وقتى به سن بلوغ رسيد، شايسته نيست بدن او ديده شود، مگر صورت و دو كف دست.[1]
در برخى از روايات اسلامى پيرامون اين موضوع تعبير «نساءكاسيات عاريات»[2] آمده است كه گوياى اين مطلب مىباشد فردى كه لباس نازك و شفاف پوشيده است، گرچه در ظاهر لباس پوشيده، ولى در واقع برهنه است؛ زيرا سطح بدن وى از زير لباس نازك و شفاف آشكار است و تحريك آميزى اين گونه لباس نسبت به غريزه جنسى و افزايش احتمال آسيبزايى آن و ابتلا به مفاسد و انحرافات جنسى نيز امرى روشن است.
البته آشكار است كه تاكيد بر عدم استفاده بانوان از لباسهاى شفاف و نازك، به معناى اين نيست كه مردان مىتوانند هر گونه لباس نازك و شفاف را بپوشند، بلكه به معناى اين است كه احتمال آسيبزايى اين گونه لباسها در مورد بانوان بيشتر است.
به هر حال استفاده از اين گونه لباسها در مورد مرد و زن و به خصوص زن بسيار مذموم و ناشايست است و قطعاً به حجاب و پوشش صحيح آنان ضربه خواهد زد.
در حديثى آمده است: هر فردى كه لباس نازك داشته باشد، ديندارى او نيز ضعيف مىگردد. پس لباس نبايد نازك و شفاف باشد.[3]
---------------------------------------------------
[1] ـ صحيح مسلم: ج 14، ص 109.
[2] ـ المفصل فى احكام المرأة والبيت المسلم فى الشريعة الاسلامية: ج 3، ص 224.
[3] ـ مستدرك الوسائل: ج 3، ص 211.
خانواده
پرهيز از پوششهاى شفّاف و نازك
- بازدید: 2222