(هو الذى يجمع الکلم ويتم النعم، ويحق الله به الحق ويزهق الباطل، وهو مهديکم المنتظر).
(اوست که وحدت کلمه ايجاد کند ونعمتها را کامل گرداند، وخداوند به وسيله ى او حق را پا برجا وباطل را نابود گرداند. هم او مهدى منتظر است).
(امام هادى عليه السلام).(14)
با نزديک شدن ميلاد مسعود حضرت بقية الله ارواحنا فداه رژيم خون آشام عباسى تلاش گسترده اى را آغاز کرده بود که از تولد آن مهر تابان وقبله ى خوبان جلوگيرى به عمل آورد، يکى از مهمترين اقدامات انجام شده در اين زمينه، انتقال دادن امام هادى عليه السلام به شهر نظامى سامرا بود که در آنجا در داخل پادگان وبه صورت زير نظر زندگى کند، تا هر وقت خداوند به پسرش امام حسن عسکرى عليه السلام پسرى عنايت کرد، آن را سر ببرند، تا بدين وسيله از طلوع آخرين خورشيد امامت جلوگيرى کنند. ولى بسيار کور خوانده بودند، زيرا اگر همه ى اين اقدامات براى اين بود که پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله وسلم خبر داده است، که خداوند براى امام حسن عسکرى عليه السلام فرزندى مرحمت خواهد فرمود: که هلاک همه ى ستمگران به دست او خواهد بود، ديگر تلاش براى جلوگيرى از اراده ى الهى بى فائده است. ولى ستمگران براى ادامه ى حکومت چند روزه ى خود براى صرف احتمال هم که باشد به هر جنايتى اقدام مى کنند، چنانکه بزرگ جنايتگر دنياى باستان (فرعون) براى جلوگيرى از تولد حضرت موسى عليه السلام از هيچ جنايتى دريغ نکرد وسرانجام اراده ى خدا تحقق يافت وموسى عليه السلام در خانه ى فرعون پرورش يافت ودمار از روزگار فرعونيان درآورد. حضرت بقية الله ارواحنا فداه نيز طبق اراده ى حضرت احديت در شهر سامرا ودر داخل پادگان نظامى، على رغم آن همه جاسوس ونگهبان، به ويژه جاسوسهاى زن، ديده به جهان گشود ودر آستين غيبت فرو رفت، تا روزى پس از پايان دوران غيبت ظاهر شود وکاخ ستمگران را بر سرشان فروريزد. انشاء الله.
از اين رهگذر رفت وآمد شيعيان به محضر امام هادى عليه السلام زير نظر نگهبانان نظامى بود وشيعيان کمتر مى توانستند با آن حضرت تماس گرفته، حديث دريافت کنند. در اين ميان تعدادى از احاديث مربوط به نهضت جهانى حضرت بقية الله ارواحنا فداه از پيشواى شيعيان، امام هادى عليه السلام نقل شده است، که به قسمتى از آنها تبرک مى جوييم:
186- (حضرت عبد العظيم عليه السلام مى فرمايد: به خدمت مولى وسرورم حضرت امام هادى عليه السلام رسيدم. چون مرا ديد فرمود: مرحبا به تو، اى ابو القاسم! تو به راستى دوست ما هستى، گفتم: اى فرزند پيامبر! من مى خواهم دين خود را بر شما عرضه کنم، اگر مورد پذيرش باشد بر آن استوار بمان، تا هنگامى که خداوند را ملاقات نمايم. فرمود: بازگوى گفتم: من معتقدم که خداى تبارک وتعالى، خداوند يگانه اى است که همانندى ندارد، از دو حد تعطيل وتشبيه به دور است، نه جسم است ونه صورت، نه جوهر است ونه عرض. بلکه اوست که به اجسام جسميت بخشيده وصورتها را تصوير نموده، اعراض وجواهر را آفريده، پروردگار هر چيزى، صاحب وآفريدگار وپديد آورنده ى هر پديداريست. حضرت محمد صلى الله عليه وآله وسلم بنده وفرستاده ى اوست، که به وسيله ى او رسالت خاتمه يافت، ديگر پيامبرى بعد از او تا روز قيامت برانگيخته نخواهد شد. آئين او پايان بخش همه ى شريعتهاست، ديگر شريعتى پس از آن تا روز قيامت تشريع نخواهد شد. ومعتقدم که پيشوا، خليفه وولى امر بعد از او امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام است، وسپس: امام حسن، وامام حسين، حضرت على بن الحسين، حضرت محمد بن على، حضرت جعفر بن محمد، حضرت موسى بن جعفر، حضرت على بن موسى، حضرت محمد بن على عليهما السلام سپس شما هستيد، اى سرور ومولاى من.
فرمود: وبعد از من پسرم: حسن عليه السلام مى باشد ولى بعد از او حال مردم چگونه خواهد بود، در مورد جانشين او؟! گفتم: براى چه؟ فرمود:
- (لانه لا يرى شخصه ولا يحل ذکره باسمه، حتى يخرج فيملأ الأرض قسطا وعدلا، کما ملئت جورا وظلما).
- (زيرا شخص او ديده نمى شود، وياد کردن او با اسم شريفش روا نخواهد بود تا هنگامى که ظهور کند وجهان را پر از عدل وداد نمايد، آن سان که پر از جور وستم شده باشد).
گفتم: اقرار مى کنم ومعتقدم که دوست آنان دوست خدا، ودشمن آنها دشمن خدا است. اطاعت آنها اطاعت خدا ومعصيت آنها معصيت خداست. ومعتقدم که معراج حق است. پرسش در قبر حق است. بهشت ودوزخ حق است. صراط وميزان حق است. رستاخيز بى ترديد واقع خواهد شد، هيچ شبهه اى در آن نيست. وخداوند اهل قبور را برخواهد انگيخت. ومعتقدم که واجبات بعد از (ولايت) عبارت است از: نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، امر به معروف ونهى از منکر.
امام هادى عليه السلام فرمود: اى ابو القاسم! به خدا سوگند، اين همان آئينى است که خداوند آن را براى بندگانش پسنديده است. برآن استوار باش، که خداوند ترا در دنيا وآخرت، روى اين عقيده ى استوار، ثابت وپاى بر جا نمايد).(15)
187- (الخلف من بعدى ابنى الحسن، فکيف لکم بالخلف من بعد الخلف؟)
- (امام بعد از من پسرم (حسن) مى باشد، اما چگونه خواهد بود حال شما در مورد امام بعد از او؟). ابوهاشم جعفرى عرض کرد: چرا سرورم؟ خداوند مرا فداى تو سازد. فرمود:
- (لانکم لا ترون شخصه ولا يحل لکم ذکره باسمه).
- (زيرا خود او را نخواهد ديد، وياد کردن او با اسم براى شما روا نخواهد بود). ابو هاشم عرض کرد: پس چگونه از آن حضرت نام ببريم؟
فرمود:
- (قولوا: الحجة من آل محمد صلى الله عليه وآله وسلم).
- (بگوييد: حجت از آل محمد (صلى الله عليه واله وسلم)).(16)
188- (صقر بن ابى دلف مى گويد: هنگامى که متوکل، مولايم امام هادى عليه السلام را به زندان انداخته بود، دلم براى آقا تنگ شده بود، بيرون رفته بودم شايد خبرى از امام عليه السلام به دست آورم. متوکل دربانى داشت، چون مرا ديد گفت: اى صقر! اينجا چه کار مى کنى؟! گفتم: هيچ، نشسته ام. گفت: نترس، منهم در مذهب تو هستم. حتما آمده اى از حال امام ومولايت مطلع شوى؟ گفتم: آرى. گفت: مى خواهى آقا را زيارت کنى؟ گفتم: آرى. گفت: بنشين تا نامه رسان برود. چون مأمور پست رفت، به غلام خود گفت: دست او را بگير وبه اطاقى که آن سيد علوى زندانى است ببر وآزاد بگذار. صقر مى گويد: مرا به اطاق آقا برد وگفت: داخل شو. داخل شدم وديدم امام هادى عليه السلام روى حصيرى نشسته، وقبر آماده اى مقابلشان کنده شده. سلام کردم وجوابم فرمود. آنگاه امر به نشستن فرمود ونشستم. فرمود: اى صقر، چه باعث شده که اينجا آمده اى؟ گفتم: سرور من! آمدم که از حال شما مطلع شوم، ولى اين قبر را ديدم گريه ام گرفت. فرمود: محزون نباش. آنها نمى توانند نسبت به من ناراحتى ايجاد کنند. گفتم: خدا را شکر. سپس گفتم: سرورم براى من حديثى از رسول اکرم صلى الله عليه وآله وسلم نقل شده که معناى آنرا نمى دانم، فرمود: چيست؟ گفتم: اين حديث است که (لا تعادوا الأيام فتعاديکم): (ايام را دشمن نداريد، که ايام نيز شما را دشمن بدارند).
فرمود: آرى، ايام ما هستيم:
سبت (شنبه) نام مقدس رسول اکرم (صلى الله عليه وآله وسلم) است.
احد (يکشنبه) نام مقدس على (عليه السلام) است.
اثنين (دوشنبه) امام حسن وامام حسين (عليهما السلام) است.
ثلاثا (سه شنبه) على بن الحسين، محمد بن على، وجعفر بن محمد (عليهم السلام) است.
اربعا (چهارشنبه) موسى بن جعفر، على بن موسى، محمد بن على (عليهم السلام) ومن است.
خميس (پنجشنبه) پسرم حسن (عليه السلام) است.
وجمعه، پسر پسرم مى باشد، که اهل حق دور او گرد آيند. واو کسى است که در روى زمين را پر از عدل وداد نمايد، آن چنان که پر از جور وستم شده باشد. اين است معنى (ايام) آنها را دشمن نداريد که آنها نيز شما را در روز قيامت دشمن بدارند. سپس فرمود: زود از اينجا برو که براى تو مطمئن نيستم.(17)
189- (على بن مهزيار مى گويد: به خدمت امام هادى عليه السلام نامه نوشتم واز (فرج) پرسيدم، در جواب نوشت:
- (اذا غاب صاحبکم عن دار الظالمين فتوقعوا الفرج).
- (هنگامى که صاحب شما از جايگاه ستمگران ناپديد شود، منتظر فرج باشيد).(18)
190- (الامام بعدى الحسن ابنى، وبعد الحسن ابنه القائم الذى يملأ الأرض قسطا وعدلا کما ملئت جورا وظلما).
- (امام بعد از من پسرم حسن (عليه السلام) است، وبعد از او پسرش (قائم) است که روى زمين را پر از عدل وداد کند، آنچنان که پر از جور وستم شده باشد).(19)
191- (پس از شهادت امام جواد (عليه السلام) شيعيان نامه اى به خدمت امام هادى (عليه السلام) نوشتند ودر مورد امر امامت سوال کردند، در پاسخ نوشت:
- (الامر لى ما دمت حيا، فاذا نزلت بى مقادير الله تبارک وتعالى اتاکم الخلف منى، فأنى لکم بالخلف من بعد الخلف).
- (تا من زنده هستم مربوط به من مى باشد، چون مقدرات الهى در حق من جارى شد، جانشين من براى شما معين خواهد بود، ولى کجاست جانشين بعد از او؟!).(20)
192- (صاحب هذا الامر من يقول الناس: لم يولد بعد).
- (صاحب اين امر کسى است که مردم مى گويند: هنوز چشم به دنيا نگشوده است).(21)
به طورى که قبلا توضيح داديم، منظور از (مردم) در اين موارد، برادران اهل سنت وجماعت هستند که از سرچشمه ى زلال ولايت محروم مانده اند.
193- (اذا رفع علمکم من بين اظهرکم، فتوقعوا الفرج من تحت ارجلکم).
- (هنگامى که نشانه ى شما از ميان شما برود، منتظر فرج باشيد از زير پاى خود).(22)
علامه ى مجلسى در توضيح اين حديث فرموده اند: مراد از (علم) امام معصوم است که حجت خدا وآيت خداست ونشانه ايست که مردم به وسيله ى آن از شاهراه هدايت گم نمى شوند. ومنظور از زير پا، نزدکى آن است، يعنى اگر امام از ميان شما برود واز ديدگان شما غائب باشد، ديگر ميان شما وفرج فاصله اى نمانده است، ديگر فرج زير پا افتاده است. آرى براى خداوند بسيار نزديک وآسان است ولى براى ديدگان نگران ما که هر لحظه اش يک سال مى گذرد بسيار سخت ودور است. از خداوند توانا مى خواهيم که در فرج آن مهر تابان تعجيل فرمايد.
 194- (لو لا من يبقى بعد غيبة قائمکم من العلماء الداعين اليه، والدالين عليه، والذابين عن دينه بحجج الله، والمنقذين للضعفاء من عبادالله من شباک ابليس ومردته، لما بقى احد الا ارتد عن دين الله. ولکنهم يمسکون ازمة قلوب ضعفاء الشيعة، کما يمسک صاحب السفينة سکانها. اولئک هم الأفضلون عند الله عز وجل).
- (در زمان غيبت قائم شما، اگر نبود اين دانشمندانى که مردم را به سوى او دعوت مى کنند، وبه طرف او رهنمون مى شوند، وبا دلائل وبراهين الهى از آئين او دفاع مى کنند، واز دست بندگان مستضعف مى گيرند وآنها را از دامهاى شيطان نجات مى دهند، همه ى مردم از دين بيرون مى رفتند وبه ارتداد مى گرائيدند. ولى اين رجال دين هستند که رشته ى دلهاى ضعفاى شيعه را مى گيرند، آن چنانکه ناخداى کشتى سکان کشتى را مى گيرد. آنهايند که در نزد خداى عز وجل از هر طبقه اى برترند).(1)
195- (هو الذى يجمع الکلم ويتم النعم، ويحق الله به الحق ويزهق الباطل، وهو مهديکم المنتظر).
- (اوست که کلمه ى امت را يک جا جمع مى کند (وحدت کلمه ايجاد مى کند) ونعمتهاى الهى را کامل مى گرداند. وخداوند به وسيله ى او حق را پا بر جا وباطل را نابود مى سازد. هم او مهدى منتظر (سلام الله عليه) است).(2)
به اميد روزى که پرچم حق در سرتاسر گيتى به اهتزاز در آيد وهمه ى امت اسلامى با (وحدت کلمه) به سوى (کلمه ى توحيد) بشتابند وحق در سراسر جهان استوار گردد وباطل از ميان مردم رخت بربندد.

- پاورقی -

(14) يوم الخلاص، ص 404.
(15) کمال الدين، ص 380 واعلام الورى، ص 410.
(16) بحار الانوار، ج 51 ص 158 وارشاد مفيد ص 349
(17) اعلام الورى، ص 411، کفاية الاثر، ص 285.
(18) اثباة الهداة، ج 3 ص 479. وکمال الدين، ص 380.
(19) کفاية الاثر، ص 288 واعلام الورى، ص 411.
(20) اعلام الورى، ص 411.
(21) بحار الانوار، ج 51 ص 159 واثباة الهداة، ج 3 ص 479.
(22) کمال الدين، ص 381 وبحار الانوار، ج 51 ص 159.
(1) محجة البيضاء، ج 1 ص 32.
(2) يوم الخلاص، ص 404.

نوشتن دیدگاه