صدها آيه از قرآن کريم به پيشوايان معصوم از اهل بيت عصمت وطهارت عليهم السلام تأويل وتفسير شده است که حتى فهرست آن نيز از حوصله ى اين کتاب بيرون است. عبيد الله حسکانى دانشمند معروف اهل سنت در قرن پنجم هجرى، کتابى در اين رابطه تأليف کرده وآن را (شواهد التنزيل) نام نهاده است. وى 210 آيه از قرآن، در حق امامان معصوم عليهم السلام آورده، که به استناد 1163 حديث از طريق علماى خودشان اثبات کرده که آيه هاى ياد شده در حق على بن ابى طالب عليه السلام ويازده فرزند آن بزرگوار نازل شده است. ما در اين جا فقط به چند نمونه از آنها براى تبرک اشاره مى کنيم وعلاقمندان را به مطالعه ى کتاب گرانقدر (شواهد التنزيل) توصيه مى کنيم:
1- (يا ايها الرسول! بلغ ما انزل اليک من ربک وان لم تفعل فما بلغت رسالته، والله يعصمک من الناس، ان الله لا يهدى القوم الکافرين).
يعنى: (اى پيامبر؟ آنچه از پروردگارت به تو نازل شده تبليغ کن، اگر انجام ندهى، رسالت او را تبليغ نکرده اى، خداوند ترا از مردم محافظت مى فرمايد. به راستى خداوند قوم کافر را هدايت نمى فرمايد).(2)
در اين آيه ى شريفه به پيامبر امر شده که فرمان خدا را برساند واگر انجام ندهد همه ى زحمات 23 ساله اش تباه شده است. وبه او وعده داده شده که از گزند مردم بدخواه در امان خواهد بود وخبر داده شده که قوم کافر شايستگى هدايت را پيدا نخواهد کرد.
در اين آيه نکاتى چند به چشم مى خورد که در خور اهميت است.
1- تهديد بى سابقه نسبت به رسول اکرم صلى الله عليه وآله وسلم که حاکى از اهميت بى نظير مورد مأموريت است.
2- تضمين حفاظت از جان پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم در برابر خطرات احتمالى.
3- سلب شايستگى هدايت از کافران.
اين آيه به اتفاق مفسران در (حجة الوداع) يعنى آخرين سال زندگى پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله وسلم ودر حدود 70 روز پيش از رحلت آن حضرت نازل شده است. آنچه مسلم است اينست که همه ى احکام شريعت تا به آن روز ابلاغ شده بود وچيزى از احکام عاليه ى اسلام نا گفته نمانده بود.
پس چه مطالبى باقى مانده بود که براى اسلام سرنوشت ساز باشد وجنبه حياتى داشته باشد، که اگر آن ابلاغ نمى شد، همه ى زحمات 23 ساله ى پيامبر تباه مى شد؟!.
علماى اهل سنت نيز چاره اى نداشتند جز اينکه اعتراف کنند که اين آيه مربوط به مسئله ى رهبرى است ومتعلق (بلغ) چيزى جز خلافت وولايت مولاى متقيان امير مؤمنان على عليه السلام نمى باشد.(3)
2- (اليوم اکملت لکم دينکم واتمت عليکم نعمتى ورضيت لکم الاسلام دينا).
(يعنى امروز دين شما را کامل نمودم ونعمتم را براى شما به اتمام رسانيدم، واسلام را به عنوان دين براى شما برگزيدم).(4)
اين آيه کى نازل شده؟! چه روزى دين کامل شد ونعمتها به اتمام رسيد؟! آنروز چه چيزى بر احکام قبلى اسلام افزوده شد که با افزايش آن دين خدا کامل گرديد وبدون آن ناقص بود؟!، جاى ترديد نيست که اين آيه در روز غدير خم نازل شده وپيامبر اکرم صلى الله عليه وآله وسلم پس از نزول آن، خلافت بلا فصل امير مؤمنان عليه السلام را اعلام نموده است.(5)
مشروح داستان غدير خم را مرحوم علامه ى امينى (رضوان الله عليه) در دائرة المعارف بزرگ (الغدير) در بيش از 20 جلد از منابع معتبر اهل سنت گرد آورده است.
3- (يا ايها الذين آمنوا! اطيعوا الله واطيعوا الرسول واولى الامر منکم).
يعنى: (اى کسانيکه ايمان آورده ايد از خدا اطاعت کنيد، از پيامبر وصاحبان امر که از شمايند، اطاعت نماييد).(6)
مطابق صدها روايتى که از اهل بيت عصمت وطهارت عليهم السلام رسيده است واژه ى (اولى الامر) در اين آيه مخصوص دوازده امام معصوم است، وخرد نيز به آن داورى مى کند، زيرا در اين آيه به صراحت به اطاعت (ولى الامر) امر شده، واطاعت اولى الامر با اطاعت پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله وسلم مقرون گشته است، که از همين اقتران وعدم تکرار کلمه ى (اطيعوا) نسبت به (اولى الامر) معلوم مى شود که اطاعت (اولى الامر) مثل اطاعت رسول اکرم صلى الله عليه وآله وسلم به طور مطلق واجب است. لذا از اين لحاظ واز جهت اينکه امر به اطاعت (اولى الامر) مطلق است، استفاده مى شود که مراد از (اولى الامر) اختصاص به معصوم دارد وشامل غير معصوم نمى شود.(7)
در ميان صدها آيه اى که طبق روايات شيعه وسنى به پيشوايان معصوم عليهم السلام تأويل وتفسير شده، به سه نمونه ى ياد شده بسنده مى کنيم وعلاقمندان را به کتب تفسير وحديث ارجاع مى کنيم. واينک وقت آن فرا رسيده است که سيماى تابناک آخرين خورشيد امامت، يکتا باز مانده از حجتهاى حضرت احديت، واپسين وصى حضرت ختمى مرتبت صلى الله عليه وآله وسلم، حجة بن الحسن المهدى روحى وارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء را از ديدگان قرآن وديگر اديان آسمانى مورد مطالعه قرار دهيم.
شيراز- محمد خادمى

- پاورقی -

(2) مائده: 67.
(3) از جمله ى مدارک ومنابع مهم اهل سنت که تصريح مى کند اين آيه در مورد امامت وولايت امير مؤمنان عليه السلام نازل شده، کتابهاى زير است:
1- الدر المنثور، ج 2 ص 298
2- الخصائص، ص 29
3- اسباب النزول، ص 150
4- فتح القدير، ج 3 ص 57
5- تفسير کبير، ج 3 ص 636
6- الفصول المهمة، ص 27
7- روح المعانى، ج 2 ص 248

نوشتن دیدگاه