از جمله ازمنه واوقاتي که اختصاص به حضرت صاحب العصر والزمان (ارواحنا فداه) دارد، شب وروز نيمه ى شعبان است واختصاص اين شب وروز مبارک نسبت به آن حضرت از چند جهت است:

يکي براي آنکه شب ولادت با سعادت وشرافت آن حضرت است (ارواح العالمين فداه) به قول اصح.

ديگر، شب قسمت آجال وارزاق عباداست وشب ثبت کردن وفد حاج است، همچناني که در شب قدر مي شود، وسيد بن طاوس (قدس سره) در کتاب (اقبال) بعضي احتمالات در اين خصوص ذکر کرده است که بايد ملاحظه شود. در هر صورت، قسمت آجال وتقسيم ارزاق وغيرها مخصوص وجود مقدس امام عصر است (ارواحنا فداه) واوست حافظ لوح محو واثبات:

بهم يمحو الله ما يشاء ويثبت وعندهم ام الکتاب.

وديگر، موافق حديثي که در (بصائر الدرجات) است که از حضرت ابي عبدالله (عليه الصلوة والسلام) روايت نموده که آن حضرت فرمودند:

به درستي که اعمال عرضه مي شود بر من در هر روز پنج شنبه، پس چون ماه نو مي شود، کامل مي شود. پس در نصف ماه شعبان عرضه مي شود آن اعمال بر پيغمبر خدا واميرالمومنين علي (عليهما الصلوة والسلام)، پس نوشته مي شود در ذکر حکيم.

واضح است چنين امر بزرگي در اين شب مبارک بدون حضور مقدس امام عصر (ارواحنا فداه) نخواهد شد. واين خود منصبي است عظيم، وشغلي است جسيم، وشاني است فخيم، که در تمام ارضين وسموات، مخصوص آن وجود مقدس مبارک خواهد بود، لا غير.

وديگر، شب نزول ارواح يکصد وبيست وچهار هزار پيغمبر است که از آن جمله پنج پيغمبر اولوالعزم است که:(نوح) و(ابراهيم) و(موسي) و(عيسي) و(محمد) است (صلي الله عليهم اجمعين) که به زيارت حضرت سيد الشهداء (صلي الله عليه وآله) مي آيند. وتو مي داني که از جمله ى زائران حضرت سيد الشهداء (عليه السلام) نيز در اين شب، حضرت حجت است (عجل الله فرجه) وملاقات ومصافحه ى امام عصر با يکصد وبيست وچهار هزار پيغمبر، خود امري است عظيم که تقريري وتحريري نيست. ومصافحه ى آن ارواح معظم با چنين سلطاني اعظم، که ولي کاينات وحجت بر تمام ارضين وسموات است، مانند مصافحه ى با تو وسايرين در آن شب که زيارت حضرت ابا عبدالله (ارواح العالمين فداه) را مي نمائي نيست. که تا به حال چگونگي اين مصافحه را ندانسته اي، بلکه شايد اين مسئله را تاويل مي کني، بلکه شايد اعتقاد کاملي به اين کيفيت نداشته باشي. خلاصه، بايد در اين شب مولود مبارک، تکاهل وتساهل از طاعت وعبادت واحياء آن به قدر استطاعت ننمائي، که مبادا خداي نکرده جزو اشقيا باشي، زيرا که در خبر رسيده است که:

فلا يضعف عن قيام تلک الليلة الا شقي.

وزيارت کني حضرت حجت را (ارواحنا فداه) به زيارتي که مخصوص شب نيمه ى شعبان است که اول آن اين است:

اللهم بحق ليلتنا هذه ومولودها وحجتک وموعودها...

وبه اوراد واذکار وصلوات ودعواتي که مخصوص به اين شب مبارک است. عمل نموده، اکثر دعوات خود را دعاى به وجود مبارک امام عصر (ارواحنا فداه) قرار دهي، وبخواني دعاى کميل ونمازهاي وارده ى مخصوصه واذکاري که مفصلا در کتب عبادات عربي وفارسي ثبت وضبط است که شايد اسم تو در ذکر حکيم جزو سعداء ثبت شود.

اعمال نوروز

از جمله ازمنه واوقاتي که اختصاص به آن حضرت دارد، روز نوروز است. اگرچه استاد اعظم (ادام الله ظله العالي) شرحي در اين خصوص مقرر فرموده اند، ولي موضوع در دست نيست که روز نوروز چه روز است، ونزد حقير مجهول است. مخفي نماند مجلسي (قدس سره) در (زاد المعاد) مي فرمايد:

روز نوروز مشهور همين روزي است که در ميان مردم مشهور است، احتياطا بعضي اعمال وارده را در اين روز به عمل آورند.

حقير گويد: در روز نوروز وتحويل سال، چنانچه کسي مشغول بعضي زيارات وارده، بخصوص زيارت حضرت اميرالمومنين وحضرت حجت (صلي الله عليهما) باشد بهتر است، بلکه در وقت تحويل شمس به (برج حمل)، زيارت نمودن وتوجه نمودن به امام عصر (ارواحنا فداه) از تمام اعمال واوراد وارده افضل خواهد بود.

نوشتن دیدگاه