از جمله تکاليف انام، در غيبت امام (عليه الصلوة والسلام) خواندن دعاى مبارک (ندبه) است، وناله وندبه نمودن براي آن حضرت است. اين دعاى مبارک را سيد بن طاوس (قدس سره) نقل کرده از بعض اصحاب وگفته است که:
محمد بن علي بن ابي قره گفت: نقل کردم اين دعا را از کتاب محمد بن حسين بن سفيان بزوفري (رضي الله عنه) که دعاى ندبه است. وذکر نموده که اين دعائي است به جهت صاحب الزمان (ارواحنا فداه). ومستحب است اين که خوانده شود در اعياد اربعه که (فطر) و(اضحي) و(غدير) و(جمعه) باشد.
مجلسي (قدس سره) در (مزار بحار الانوار) مي گويد:
که اين دعا را محمد بن المشهدي در (مزار کبير) نقل نموده وذکر کرده که گفت محمد بن علي بن ابي قرة: نقل کردم من اين دعا را از کتاب ابي جعفر محمد بن حسين بن سفيان بزوفري. پس ذکر کرده مثل آنچه را که سيد (قدس سره العزيز) ذکر نموده، مگر اينکه سيد (قدس سره) در آخر دعاء دو رکعت نماز زيارت ذکر کرده ومحمد بن مشهدي نمازي ذکر ننموده. ودر (زاد المعاد) سند اين دعا را ننوشته ولي از حضرت صادق (عليه السلام) روايت نموده، عين عبارت او اين است: واما دعاى ندبه که مشتمل است بر عقايد حقه وتاسف بر غيبت حضرت قائم (صلوات الله عليه). به سند معتبر از حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) منقول است، که سنت است اين دعاى ندبه را در چهار عيد بخوانند، يعني در روز جمعه وعيد فظر وعيد قربان وعيد غدير...
مولف گويد: اين دعاى مبارک از کثرت اشتهار، کالشمس في رابعة النهار است. خوب است در هر جمعه دوستان آن حضرت (ارواحنا فداه) از مرد وزن در مسجدي از مساجد، يا معبدي از معابد، اجتماع نموده، اين دعاى مبارک را با کمال تضرع وزاري وناله وسوگواري، وبا نهايت حزن واندوه وبي قراري، بخوانند وگريه کنند، وبر غيبت آن شمس تابان وفقدان آن جان جهانيان توجه کنند، وضجه وآه سرد از دل پر درد کشند، وچنين مصيبت عظمي را سهل نشمارند، وچنين داهيه ى کبرى را آسان نيندازند، که از غيبتش اسلام به کلي از ميان رفته واسمي از او باقي مانده. ظهر الفساد في البر والبحر بما کسبت ايدينا.
کفر وفسق وفجور وناسپاسي تمام کره ى ارض را فرو گرفته، آنچه پيدا نيست آثار مسلماني است، وآنچه پيدا وظاهر است آثار شيطاني همه در وادي غفلت حيران ودر تپه جهالت وضلالت سرگردان وتابع جنود شيطان وعاصي بر حضرت صاحب العصر والزمان، اللهم عجل فرجه وسهل مخرجة بمحمد وآله الطاهرين.

نوشتن دیدگاه