على بن محمّد بن اسحاق اشعرى مى گويد:
کنيزى داشتم که مدت نسبتاً زيادى از او دورى نموده بودم. روزى به من گفت: اگر طلاقم داده ى بگو؟
گفتم: تو را طلاق نداده ام. وهمان روز را با او به سر بُردم. پس از يک ماه نامه ى نوشت که ادعا کرده بود که باردار شده است.
(من نسبت به او شک کردم) به همين خاطر نامه ى برى حضرت (عليه السلام) نوشتم ودر اين مورد سؤال نمودم. همچنين در مورد خانه ى که دامادم آن را طبق وصيّت به امام زمان (عليه السلام) داده بود، عرض کردم: اگر اجازه بفرماييد آن را خود تصرف کرده ووجه آن را به اقساط بپردازم.
حضرت (عليه السلام) در پاسخ مرقوم فرموده بودند: (در مورد خانه همان طور که خواسته بودى عمل کن، ودر مورد آن زن وبارداريش سکوت کن!).
بعد از مدّتى آن کنيز برى من نامه ى نوشت که در آن آمده بود: آنچه در مورد بارداريم گفته بودم دروغ بود ومن حامله نيستم!(16)

- پاورقی -

(16) کمال الدين، ج 2، ص 497 و498، ذکر التوقيعات، بحار الانوار، ج 51 و333.

نوشتن دیدگاه