صدايت مى کنم، عالم شميم عود مى گيرد        وچشمانم به ياد تو، غمى مشهود مى گيرد
شبى در خلوت لاهوتى روحم تجلى کن        که دارد شعرهايم رنگى از بدرود مى گيرد
سواحل در سواحل، خاک سرگرم گل افشانى است    که روزى رنگ وبو از آن گل موعود مى گيرد
در اشراق ترنم وآفاق تغزل ها        زمين را نغمه ى جادويى داود مى گيرد
هلا! اى قدسى سرچشمه ى انفاس جالينوس    به دشت زخمهامان نقشى از بهبود مى گيرد
ببين مولا! به محض اين که از عشق تو مى گويم    جهان را، شوق يک فرداى نامحدود مى گيرد(8)
    
- پاورقی -

(8) صالح محمدى امين.

نوشتن دیدگاه