به دنبال تو مى گردم نمى يابم نشانت را        بگو بايد کجا جويم مدار کهکشانت را؟
تمام جاده را رفتم، غبارى از سوارى نيست    بيابان تا بيابان جسته ام رد نشانت را
کهن شد انتظار اما به شوقى تازه بال افشان    تمام جسم وجان لب شد که بوسد آستانت را
کرامت گر کنى اين قطره ى ناچيز را شايد    که چون ابرى بگردم کوچه هاى آسمانت را
الا اى آخرين طوفان! بپيچ از شرق آدينه        که دريا بوسه بنشاند لب آتشفشانت را (7)
    
- پاورقی -

(7) حسين اسرافيلى.

نوشتن دیدگاه