دعاؤه عليه السلام
فى يوم المبعث خرج من جهة ابى القاسم الحسين بن روح: انّ الصلاة يوم سبعة وعشرين من رجب اثنتا عشرة رکعة، يقرأ فى کلّ رکعة فاتحة الکتاب وما تيسّر من السور، ويسلِّم ويجلس ويقول بين کل رکعتين:
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ يَکُنْ لَهُ شَريکٌ فى الْمُلْکِ، ولَمْ يَکُنْ لَهُ وَلِى مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبيراً.
يا عُدَّتى فى مُدَّتى، ويا صاحِبى فى شِدَّتى، ويا وَلِيّى فى نِعْمَتى، يا غِياثى في رَغْبَتى، يا مُجيبى فى حاجَتى، يا حافِظى فى غَيْبَتى، يا کالِئى فى وَحْدَتى، يا اُنْسى فى وَحْشَتى.
اَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتى، فَلَکَ الْحَمْدُ، وَاَنْتَ الْمُقيلُ عَثْرَتى، فَلَکَ الْحَمْدُ، واَنْتَ الْمُنَفِّسُ صَرْعَتى، فَلَکَ الْحَمْدُ
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَاسْتُرْ عَوْرَتى، وَامِنْ رَوْعَتى، واَقِلْنى عَثْرَتى، وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمى، وتَجاوَزْ عَنْ سَيِّئاتى فى اَصْحابِ الْجَنَّةِ، وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذى کانُوا يُوعَدُونَ.
فاذا فرغت من الصلاة والدعاء قرأت الحمد و(قُل هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ) و(قُلْ يا اَيُّهَا الْکافِرُونَ) والمعوّذتين و(اِنَّا اَنْزَلْناهُ في لَيْلَةِ الْقَدْرِ)، وآية الکرسى سبعاً سبعاً، ثم تقول:
اللَّهُ اللَّهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَيْئاً - سبع مرّات، ثم ادع بما احببت.

دعاى آن حضرت
در روز مبعث
توسط ابى القاسم حسين بن روح - نائب سوم امام - از امام زمان عليه السلام روايت شده که فرمود: در روز 27 رجب دوازده رکعت نماز مى گذارى، در هر رکعت حمد وهر سوره اى که ميّسر باشد خوانده، وتشهد گفته وسلام مى گويى ومى نشينى وبين هر دو رکعت مى گوئى:
ستايش خداى راست که فرزندى نگرفته ودر فرمانروائى شريکى برايش نيست، وسر پرستى از خوارى ندارد واو را بسيار بزرگ شمار.
اى توشه ام تا پايان عمرم، اى يارم در سختى، اى سر پرستم در نعمتم، اى فرياد رسم در وقت ميل ورغبت، اى علّت موفقيّتم در حاجتم، اى نگهبانم در غيابم، اى کفايت کننده ام در تنهائيم، اى همدمم در وحشتم.
توئى پوشاننده عورتم، پس ستايش مخصوص توست، وتوئى ناديده گيرنده لغزشم، پس ستايش از آن توست، وتوئى نيک بر دارنده ام بهنگام افتادگيم، پس ستايش تو را سزاست.
درود فرست بر محمد وخاندانش وعورتم را بپوشان، وپريشانى خاطرم را امنيّت بخش ولغزشم را ناديده گير، واز گناهم چشم بپوش، واز بديهايم درگذر، ومرا در زمره بهشتيان قرارده بحکم وعده راستى که مشمول آنان شده بود.
وآنگاه که از نماز ودعا فارغ شدى، هر يک از سوره هاى حمد واخلاص وسوره کافرون وناس وفلق وانا انزلناه وآية الکرسى را هفت بار مى خوانى سپس مى گوئى:
خداست خداست پروردگارم، وشريک با او قائل نشوم، ومى خواهى هرچه را که مى خواهى.

نوشتن دیدگاه