نواب اربعه ساليانى واسطه فيض بين امام ومردم بودند، تا آنکه در سال 329 هجرى اين طومار بسته شد وبراساس مشيّت الهى غيبت کبراى آن حضرت آغاز گرديد، همان غيبتى که از مدتها پيش پيامبر وامامان شيعه بدان خبر داده بوده، ومسلمانان در آن دوره آزمايش مى شوند، تا هنگاميکه حضرتش بفرمان پروردگار توانا ظهور کرده ولباس تحقق بر آرمانهاى الهى بپوشاند.
از سال 329 هجرى که غيبت کبرى آغاز مى گردد باب نيابت خاصه آن حضرت مسدود مى شود، ودر دوران غيبت هر کسى ادعاى بابيّت ونيابت کند بنا به تصريح خود ايشان دروغگوست.
در احاديث ائمه عليهم السلام فائده امام را در زمان غيبت به فائده خورشيد، آن هنگام که در پس ابرها قرار دارد تشبيه کرده اند، همچنانکه خورشيد در پس ابر نيز سبب حيات وبقاى جانداران است امام در حجاب غيبت نيز مايه هستى ودوام جهان آفرينش است.
در زمان غيبت بسيارى از افراد به خدمت حضرتش بار يافته وبه زيارت آن بزرگوار فائز گشته اند، اما هيچک ادعاى نيابت ننموده اند.
آرى! ايشان آفتاب را به چشمان خود ديده اند وقلبهاشان مالامال از ايمان به امام عصر عليه السلام شده است.
اين افتخار ويژه برخى از دانشمندان والا مقام شيعه نبوده بلکه بسيارى از مردم پارسا وعامى نيز به اين افتخار نائل آمده اند، حتى با کمال تعجب کسانى را مى بينيم که در گناهان واعمال ناشايست غوطه ور بوده اند اما پس از آنکه واقعاً پشيمان شده وتوبه کرده اند وقلبشان از محبت مولاى خود لبريز شده به اين شرافت کبرى رستگار شده اند.
همچنين در دوران غيبت براى افراد وبزرگانى از علماى اسلام توقيعهايى از جانب آن حجت برحق صادر گرديده که در آنها حل دشواريها ومسائل جديد ذکر وراهنماييهاى لازم آمده است.
شيعه هم اکنون در دوران غيبت کبراى امام خود بسر برده وحساسترين لحظات خود را مى گذراند.
در احاديث آنگاه که از غيبت ولى عصر عليه السلام صحبت مى شود، به شدّت ودشوارى اين امتحان الهى که همان عدم حضور امام است اشاره شده، چگونگى ايمان اين شيعيان را با ايمان آورندگان انگشت شمار نوح پيامبر، که پس از امتحان دشوار بر آن حضرت باقى ماندند، تشبيه شده است.

نوشتن دیدگاه