آن حضرت فرزند خود را دور از دسترس دشمنان واغيار قرار مى داد، وتنها گهگاه شيعيان با فضيلت به حضورش بار مى يافتند، تا آنکه در سال 260 هجرى امام حسن عسکرى عليه السلام رحلت فرموده وامر ولايت الهى به آخرين گوهر تابناک خاندان پيامبر، حضرت صاحب الامر عليه السلام رسيد.
هر چند آن بزرگوار در ميان خلق ظاهر نمى شدند اما افراد مورد اعتمادى مرتب خدمت ايشان رسيده ومشکلات شيعيان را عرض نموده وراهنمائيها وفرامين آن پرتو فروزنده الهى را به مردم ابلاغ مى کردند، اين اشخاص که از نظر ايمان وپرهيزکارى واعتماد ووثوق، سرآمد مسلمانان آن دوره بودند، واسطه بين مردم وآن حضرت بشمار مى رفتند وراهنماييها وارشادات ايشان را به مردم مى رساندند.
از ميان نواب آن حضرت چهار نفر مشهورتر وخاصتر مى باشند، که واسطه بين ايشان وعموم مردم بوده وبه نواب اربعه معروفند وعبارتند از:
عثمان بن سعيد عمرى، محمد بن عثمان بن سعيد عمرى، حسين بن روح نوبختى، على بن محمد سيمرى.
امامت آن بزرگوار
- بازدید: 707