17- گويد: و اما حديث مواخات " كه على برادر رسول خدا است " باطل و ساختگى است، زيرا پيغمبر نه با كسى پيمان برادرى افكند و نه مهاجران را با هم، و نه انصار را با هم، برادر ساخت. ولى او تنها بين مهاجر و انصار پيمان برادرى بر قرار كرد، چنانكه سعد بن ربيع و عبد الرحمن بن عوف را برادر ساخت و بين سلمان فارسى و ابى درداء بر طبق آنچه در روايت صحيح است پيمان برادرى افكند 2ر119 منهاج السنه.
پاسخ- قضاوات اين مرد به بطلان حديث مواخاه كه بين مسلمانان از روز نخست قطعيت داشته، نشانه جهل مركب او در امر حديث و سيرت است و اگر اين نباشد، دشمنى شديد او را نسبت به امير المومنين " ع " مى رساند كه چون كارى از دستش بر نمى آمده، به انكار فضائل او پرداخته است.
او گويا برخود حتم كرده است كه هر فضيلتى را انكار كند، هر چند به مجرد ادعا باشد، آن را نادثده انگارد- ما در صفحه 218- 200 همين جلد، قصه برادرى را كه بين افراد صحابه يك بار قبل از هجرت، و بين مهاجر و انصار بار ديگر بعد از هجرت، صورت گرفت بيان كرديم. و در هر دو نوبت او " ص " تنها با امير المومنين " ع " پيمان برادرى افكند. اينمرد را تنها اين بس كه در فتح البارى 7ر217 حافظ ابن حجر عسقلانى بعد از بيان اين امر كه مواخات در دو نوبت انجام شد و پس از آوردن پاره اى از احاديث آن، گويد: ابن تيميه در كتاب رد بر ابن المطهر رافضى، عقد برادرى بين مهاجرين و مخصوصا برادرى پيغمبر با على را منكر شده مى گويد:
" از آنجا كه برادرى براى ارفاق بهم ديگر و تاليف قلوب با يكديگر تشريع شده، معنى ندارد پيغمبر با احدى پيمان برادرى بسته باشد و نيز برادرى مهاجر را با مهاجر چه سود است " و اين اجتهاد به قياس، در مقابل نص است و نشان نادانى از حكمت برادرى در اسلام، زيرا مهاجران با هم درمال و عشيره و نيرو يكسان نبودند پيغمبر بين بر تر و فرو تر برادرى افكند تا بر تران به فروتران ارفاق كنند و از نيروى بر تر فرو تر كمك گيردو به همين موضوع در برادرى اش با على من نگريست، زيرا پيغمبر بودكه از دوران كودكى پيش از بعثتش، امور على را به عهده گرفت و تا بعد از آن كشش پيدا كرد.
همچنين برادرى حمزه با زيد بن حارثه به خاطر اين بود كه آزاد شده آنان بود و اين هر دو برادرى مورد قطعى است و هر دو هم از مهاجرانند و در عمره القضا بهمين زودى به قول زيد بن حارثه اشاره مى كنيم كه گفت دختر حمزه دختر برادر من است. و حاكم و ابن عبد البر بسند حسن از ابى الشعثاء از ابن عباس روايت كرده اند كه پيغمبر " ص " بين زبير و ابن مسعود كه هر دو مهاجر انند، برادرى افكند.
" من مى گويم " اين حديث را ضياء در المختاره من المعجم الكبير طبراى " نقل كرده و ابن تيميه تصريح كرده است كه احاديث المختاره از احاديث مستدرك صحيح تر و قوى تر است و داستان مواخات نخستين... " آنگاه حديث صحيحش را از طريق حاكم چنانكه آورديم بيان كرده است ". و علامه زرقانى در شرح المواهب 1ر373 پاره اى از احاديث و كلمات وارد در هر دو نوبت برادرى را ذكر و گويد: احاديث زيادى در برادرى پيغمبر با على آمده آنگاه به پندار ابن تيميه اشاره كرده و با كلام ابن حجر نامبرده، آن را مردود ساخته است.
از آنچه خدايتان فرو فرستاده پيروى كنيد و جز او صاحب اختيارانى براى خود مجوئيد.

نوشتن دیدگاه