ازپشت ديوان قرون يک روز، مردي ميآيد ازخدا سرشار        با کوله بارى از شقايق پر،  با هيأتى از کربلا سرشار
صدها چو داوود نبى مستند،  از عطر آواز نگاه او                با او تمام اين سکوتستان، ميگردد از شعر خدا سرشار
ميآيد وفوج کبوترها،  از چشمهايش بال ميگيرند                  خواهدشد آرى ـآسمان آنروز، ازوسعت پروازها سرشار
فردا تمام خاک ميبالد،  بر وسعت آيينه هاى سبز                    فردا تمام خاک خواهدشدازنان وگل، نوروصدا سرشار!
اى چشمهاى انتظار آلود، بايد شکيباتر از اين باشيد               وقتيکه چشم مست آيينه ست، ازانتظارى بُهت زا سرشار
    
نعمت ا... شمسى پور

نوشتن دیدگاه