عمر بن سعد    

عمر بن سعد بن ابی وقاص مدنی فرمانده سپاه عراق در جنگ با امام حسین بود. پدرش، سعد بن ابی وقاص، فاتح اولیه‌ی ایران و از مردان سرشناس دوره‌ی عمر بن خطاب و عثمان بود که در شورای شش‌نفره نیز حضور داشت.
عمر سعد از جانب عبیدالله بن زیاد برای جنگ با دیلیمان رهسپار شمال ایران شده بود؛ ولی وقتی ابن زیاد خبر حرکت امام حسین از مکه به کوفه را شنید، او را فراخواند و دستور داد به جنگ با کاروان امام بپردازد. عمر سعد ابتدا از قبول این امر خودداری کرد؛ ولی پس از وعده‌های ابن زیاد مبنی بر اعطای حکومت ری، آن را پذیرفت و همراه با چهارهزار سپاهی حرکت کرد.
قبل از آغاز جنگ، امام حسین علیه السلام چند بار با او صحبت کرد، او را از عواقب این کار بر حذر داشت و فرمود که هیچ گاه به آرزویش برای حکومت ری نخواهد رسید؛ اما عمر سعد نتوانست بر نفس خود چیره شود و جنگ را آغاز کرد.
بعد از واقعه‌ی عاشورا، وقتی عمر سعد حکومت ری را مطالبه کرد، ابن زیاد درخواستش را رد کرد و او سرشکسته از مجلس بیرون آمد.
در سال 66 هـ. ق مختار ثقفی قیام کرد و به تعقیب قاتلان امام حسین پرداخت. مختار سرانجام عمر سعد را نیز یافت و به همراه پسرش به قتل رساند.

پیوندها:

نوشتن دیدگاه