در وجود فاطمه زهرا (عليهاالسلام) فضائل بيشمارى جمع است كه برخى از فضائل او را خداوند در قرآن برشمرده و پيرامون آن آياتى را نازل فرموده است، آنگونه كه در صفحات پيشين مطالعه نموديد تنها شيعيان فاطمه (عليهاالسلام) نيستند كه به نزول اين آيات در فضيلت و شأن وى اعتقاد دارند، بلكه برادران اهل سنت و علماى آنان نيز در بسيارى موارد بر همين اعتقادند و اجماع شيعه و سنى در بسيارى موارد جاى هيچگونه ترديدى را در صحت نزول آيات ذكر شده در شأن فاطمه (عليهاالسلام) باقى نمى گذارد.
برخى ديگر از فضائل فاطمه زهرا (عليهاالسلام) بر زبان پيامبر (صلى الله عليه و آله) جارى شده و از طريق سنى و شيعه روايات آن به ما رسيده است. البته رسول خدا (ص) بدان دليل كه فاطمه (ع) دختر اوست درباره اش چنين فضائلى را نمى گويد زيرا اگر چنين بود بايستى در مورد دختران ديگرش زينب، ام كلثوم، و رقيه يا حتى پسرانش ابوالقاسم، عبدالله، و ابراهيم نظير همين مطالب را فرموده باشد در صورتى كه چنين نيست، تنها شايستگى و مقام والا و بى همتاى فاطمه (ع) نزد خداوند است كه پيامبر (ص) را گاه گاه به بيان گوشه اى از مقام ارجمندش وادار مى كند. و آنهم نه از سوى خويش كه از سوى خداى خويش زيرا زبان پيامبر (ص) زبان وحى است و به تعبير قرآن: «او هرگز از سر هواى نفس سخن نمى گويد، سخن او هيچ غير وحى خدا نيست». [آيه 3 و 4 سوره نجم) ]و ما ينطق عن الهوى ان هو الا وحى يوحى از اين رو آنچه را هم پيامبر (ص) درباره فاطمه (ع) فرموده است چون ديگر سخنانش از سرچشمه وحى تراوش نموده است. اينك به عنوان تبرك به ذكر چند حديث معتبر كه مورد اتفاق شيعه و سنى است از منابع اهل سنت بسنده مى كنيم.
1- احمد بن حنبل متوفاى 241 ه-. ق- پيشواى مذهب حنبلى به اسناد خود چنين روايت مى كند: نظر النبى صلى الله عليه (و آله) و سلم الى على و الحسن و الحسين و فاطمة فقال:
«انا حرب لمن حاربكم و سلم لمن سالمكم».
يعنى پيامبر (ص) به على، حسن، حسين و فاطمه (كه درود خدا بر آنان باد)نگريست و فرمود: «من با هر كسى كه با شما در جنگ باشد در جنگم، و هر كسى كه با شما از در صلح و آشتى درآيد، من نيز با او در صلح و صفا خواهم بود». [نظير همين روايت را علماى ديگر اهل سنت روايت كرده اند رجوع كنيد به صحيح ترمذى ج 2 ص 319- مستدرك الصحيحين ج 3 ص 149- كنزالعمال ج 6 ص 216- اسد الغابه ج 5 ص 523 ذخائر العقبى ص 25- تاريخ بغداد ج 7 ص 136- مسند الامام احمد بن حنبل ج 4 ص 442.]
2- احمد بن حنبل و ترمذى و عده اى ديگر از علماى اهل سنت از «حذيفه» نقل كرده اند كه: پيامبر به او فرمود: نديدى آن كسى را كه كمى قبل پيشم آمد؟ او فرشته اى بود كه تاكنون بر زمين فرود نيامده بود. از خداوند خواست تا بر من سلام كند و بشارتم دهد. كه (ان فاطمة سيده نساء اهل الجنة و ان الحسن و الحسين سيد اشباب اهل الجنة) فاطمه سرور زنان بهشت است و حسن و حسين سرور جوانان بهشتند. [مسند امام احمد بن حنبل ج 5 ص 391- صحيح ترمذى ج 2 ص 306- مستدرك حاكم ج 3 ص 151- كنز العمال ج 6 ص 217 فضائل الصحابه نسائى ص 76.]
3- ذهبى روايت كرده كه رسول خدا (ص) فرمود: «اول شخص يدخل الجنة فاطمة بنت محمد».
«اول كسى كه وارد بهشت مى شود فاطمه دختر محمد (ص) است». [ميزان العتدال ذهبى ج 2 ص 131- خصائص الكبرى ج 2 ص 225- كنزالعمال ج 6 ص 219.]
4- محب الدين طبرى به اسناد خود از رسول خدا (ص) روايت مى كند كه فرمود:
«اربع نسوة سيدات عالمهن، مريم بنت عمران و آسية بنت مزاحم و خديجة بنت خويلد و فاطمة بنت محمد (صلى الله عليه و آله) و افضلهن عالما فاطمه (سلام الله عليها»
«چهار زن سرور بانوان جهانند مريم دختر عمران (مادر عيسى) و آسيه دختر مزاحم (همسر نيكوكار فرعون) و خديجه دختر خويلد و فاطمه دختر محمد (ص) با فضيلت ترين بانوان جهان است» [ذخائر العقبى ص 44.]
5- بخارى محدث معروف اهل سنت متوفاى- 256 ه-. ق- به اسناد خود از رسول خدا (ص) روايت مى كند كه فرمود:
«فاطمة بضعة منى فمن اغضبها اغضبى».
«فاطمه پاره تن من است هر كس او را به خشم آرد مرا به خشم آورده است»
6- احمد بن حنبل به اسناد خود از رسول خدا (ص) روايت مى كند كه فرمود:
«انما فاطمة بضعة منى يوذينى ما آذها و ينصبنى ما انصبها».
«فاطمه پاره تن من است آنچه او را بيازارد مرا آزرده است و آنچه او را ناراحت مى كند مرا ناراحت مى كند». [مسند الامام احمد بن حنبل ج 4 ص 5- مستدرك الصحيحين ج 3 ص 159- صحيح ترمذى ج 2 ص 319.]
7- حاكم نيشابورى و جمعى ديگر از علماى اهل سنت با اسناد خود روايت بسيار مهم و عجيبى را از رسول (صلى الله عليه و آله) نقل مى كنند كه فرمود:
«يا فاطمة ان الله يغضب لغضبك و يرضى لرضاك»
«اى فاطمه بدرستى كه خداوند با غضب تو غضب مى كند و با رضاى تو راضى مى گردد». [مستدرك الصحيحين ج 3 ص 153- مناقب ابن مغازلى ص 351- ميزان الاعتدال ج 2 ص 72- ذخائر العقبى ص 39- اسد الغابه ج 5 ص 535.]
از اين احاديث چنين استفاده مى شود كه آزردن فاطمه (ع) آزردن پيامبر (ص) است خشمناك كردن وى خشمگين كردن پيامبر (ص) است و به زحمت انداختن او به زحمت انداختن رسول خداست چه او پاره تن پيامبر (ص) است و آزردن رسول خدا (ص) نيز بسان آزردن خداست و از اينرو با غضب فاطمه خدا غضبناك مى شود و با رضايت او راضى ميگردد. و پناه بر خدا از اينكه فاطمه (ع) و پيامبر (ص) آزرده شوند. زيرا خداوند در قرآن مى فرمايد: «آنان كه خدا و رسول را آزار و اذيت مى كنند خدا آنها را در دنيا و آخرت لعن كرده (از رحمت خود دور نمود،) و بر آنان عذابى با ذلت و خوارى فراهم ساخته است». [(احزاب آيه 57). ان الذين يوذون الله و رسوله لعنهم الله فى الدنيا و الاخرة و اعد لهم عذابا مهينا]
8- فرات بن ابراهيم در تفسيرش از رسول خدا (ص) روايت مى كند كه حضرت فرمود:
«تدخل فاطمة ابنتى الجنة و ذريتها و شيعتها، و ذالك قوله تعالى: (لا يحزنهم الفزع الاكبر) [انبياء آيه 103. لا يحزنهم الفزع الاكبر] (و هم فى ما اشتهت انفسهم خالدون)، [انبياء آيه 102. و هم فى ما اشتهت أنفسهم خلدون] هى و الله فاطمة و ذريتها و شيعتها»
« دخترم فاطمه (ع) با فرزندان و شيعيانش وارد بهشت مى شوند، و در اين مورد است كه خداى تعالى ميفرمايد: هرگز هول و هراس روز قيامت آنها را غمگين نمى سازد. و بدانچه مشتاق و مايل آنند در بهشت تا ابد از نعمتها بهره مندند. به خدا سوگند او فاطمه (ع) و ذريه و شيعيانش هستند». [تفسير فرات ابن ابراهيم ص 168.]
آرى ذريه فاطمه زهرا يعنى حسن و حسين و ائمه اطهار [طبق روايت هيثمى در مجمع الزوايد ج 9 ص 202.] (كه درود خدا بر آنان باد) و شيعيان پاكى كه رهرو صادق راه فاطمه (ع) و فرزندان اويند در چنين مقامى بلند قرار دارند، نه هر كسى كه از نسل فاطمه (ع) باشد ولى منش و كردارش مخالفت با فاطمه (ع) است، و نه هر كس كه خود را شيعه پندارد و در عمل رهرو راه اين خاندان نباشد كه اين معنى را روايات ديگر تصريح كرده است. [همان مآخذ- عيون الاخبار الرضا ج 2 ص 232- تاريخ بغداد ج 3 ص 5.]
9- حاكم نيشابورى و ابن مغازلى و عده اى ديگر از علماى اهل سنت به اسناد خود از رسول خدا (ص) روايت كرده اند كه فرمود:
«اذا كان يوم القيمة نادى مناد من تحت الحجب يا اهل الجمع غضوا أبصاركم و نكسوا رؤسكم فهذه فاطمهة بنت محمد (صلى الله عليه و آله) تريد أن تمر على الصراط».
«روز قيامت منادى از پس پرده ندا مى دهد كه اى اهل محشر چشمانتان را ببنديد و سرها را به زير افكنيد كه فاطمه (عليهاالسلام) دختر محمد (صلى الله عليه و آله) مى خواهد از صراط بگذرد». [مستدرك الصحيحين ج 3 ص 153- ميزان الاعتدال ج 2 ص 382- اسد الغابه ج 5 ص 523 مناقب ابن مغازلى ص 355.]
10- خطيب بغدادى از علماى اهل سنت- متوفاى 463 ه-. ق- به اسناد خود از ابن عباس نقل مى كند كه رسول خدا (ص) فرمود:
«ليلة عرج بى الى السماء رايت على باب الجنة مكتوبا: لا اله الا الله، محمد رسول الله، على حبيب الله، الحسن و الحسين صفوة الله، على باغضهم لعنة الله».
«در شب معراجم به سوى آسمان، ديدم كه بر در بهشت اين كلمات نوشته شده بود: خدايى نيست جز خداى بى همتا، محمد فرستاده خداست، على محبوب خداست، فاطمه، حسن و حسين برگزيدگان خدايند از رحمت خدا دور باد كسانيكه كينه و دشمنى با آنان دارند». [تا ريخ بغداد ج 1 ص 259.]

نوشتن دیدگاه