اين بخشش بخاطر نور چشمى بودن فاطمه (عليهاالسلام) صورت نگرفت. چرا كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله) پس از فتح بنى نضير زمينهاى مزروعى و خانه هاى مسكونى آنجا را بين مهاجران تقسيم كرد، همچنين زمينهاى خيبر و ديگر نقاطى نظير وادى القرى كه فتح شد تقسيم گرديد تا جائى كه افراد فاقد زمين و خانه داراى زمين مزروعى و خانه مسكونى شدند. اما از آن اموال به على (عليه السلام) و بنى هاشم داده نشد و با اينكه اينان در ميدانهاى نبرد هموار پيشتاز بودند، اما رسول خدا (صلى الله عليه و آله) ديگران را بر خود و و ابستگان خود ترجيح مى داد و از اينرو به على (عليه السلام) بزرگ دلاور تمامى عرصه هاى نبرد و خانواده اش چيزى نداد. به فاطمه (عليهاالسلام) كه مادرش خديجه مجاهدتهاى فراوان در راه اسلام نمود و تمامى ثروت خود را در اين راه نثار رد چيزى نداد. تا اينكه آيه شريفه نازل شد و پيامبر (صلى الله عليه و آله) فدك را به صديقه طاهره (عليهاالسلام) بخشيد و وسيله معاش آنان و فقراء بنى هاشم را فراهم ساخت. در حقيقت خدا فدك را به فاطمه (عليهاالسلام) داده است وگرنه پيامبر (صلى الله عليه و آله) به اهل بيت خود از فى چيزى نمى داد. [مالكيت در اسلام ج 2 ص 121 و 122.]

نوشتن دیدگاه