خانه اى كه به فاصله چندى از ازدواج توسط پيامبر (ص) در اختيار على و فاطمه (ع) قرار گرفت خانه مسكونى مجللى نبود، بلكه اطاقى گلين بود كه سقف آن را با چوب خرما و حصير پوشانده و آن را گل اندود كرده بودند فاصله سقف آنها از كف به اندازه اى بود كه دست به راحتى به سقف مى رسيد. بسان ديگر حجره هاى پيامبر (ص) كه هر يك از زنانش در آن سكونت داشتند. [طبقات ج 1 ص 499 و ص 501.] آرى اين بود كلبه فاطمه (ع) كه از صفايش نور خدا جلوه گر بود. و خداوند در قرآن پيرامون معنويت و فضيلتش فرمود:
فى بيوت اذن الله ان ترفع و يذكر فيها اسمه يسبح له فيها بالغدو و الاصال [سوره نور آيه 36.]
يعنى: در خانه هايى (چون خانه انبياء) خدا رخصت داده كه آنجا رفعت يابد و در آن ذكر نام خدا شود و صبح و شام تسبيح و تقديس ذات پاك او كنند. وقتى اين آيه نازل شد ابوبكر از پيامبر (ص) پرسيد: آيا خانه فاطمه و على (ع) از اين خانه هاست؟ پيامبر (ص) فرمودند: بله خانه آنان از با فضيلت ترين اين خانه هاست. [تفسير در المنثور.]

نوشتن دیدگاه